web analytics

Category Archives: Interviews

Peter Römer: ‘Ik ben een vreemde toegevoegde waarde in het stuk ‘

Peter Romer

Tijdens de perspreview van Baantjer, spraken we ook met Peter Romer.

 

Zou u iets over uw rol kunnen vertellen in dit stuk?

‘Ik speel Buitendam. Hij is de enige die tegen de Cock durft in te gaan. ‘ERUIT!’ bijvoorbeeld. De rest likt zijn reet zeg maar. Het grappige is dat hij wel autoriteit heeft, maar hij kan het handwerk zelf niet. Als je mij uit het stuk zou snijden zou de voorstelling overeind blijven. Dat vind ik heel grappig. Ik ben een vreemde toegevoegde waarde in het stuk.’

Zei u meteen ‘Ja’ toen u deze rol kreeg aangeboden?

‘Nee, het was namelijk een ongelukje. We zochten naar een Buitendam . Ik heb namelijk dertig jaar niet meer gespeeld. En dat is erg lang. Serge, die het eerst speelde, wilde echt niet. Ik mailde de productie dat het wel goed zou komen en anders kan ik het zelf altijd nog doen. Binnen een half uur hing van Lambaart aan de telefoon of ik dat echt meende. Ik heb er over nagedacht en mijn vrouw erover gesproken. Daarnaast mijn kinderen Thijs en Nienke gebeld of ik het wel zou moeten doen. Die zeiden ‘Kom op in die bus en doen”! De Cock had ik nooit, nooit gedaan.’

Welke rol zou u nog graag willen spelen in het theater?

‘Niets meer, dit is mijn comeback en mijn afscheidstournée in een denk ik. Ik heb nooit de ambitie te gehad om weer te gaan spelen. Ik heb wel veel ambities met regie en schrijven. Nu dit zo op mijn pad kwam vind ik het heel leuk. En als er nog iets op mijn pad komt vind ik dat ook heel leuk. Maar het is niet zo dat ik zeg dat ik nog even een Hamlet gedaan moet hebben of dergelijke.’

Wat maakt deze voorstelling in uw ogen uniek?

‘Hij is uniek omdat het publiek het uit de boeken kent en van televisie en hier zitten ze er midden in. De acteurs en het publiek hebben een gezamenlijk doel: De moord moet worden opgelost. Vanaf anderhalve minuut is de vierde muur weg en is er direct contact met het publiek. Mensen moeten komen kijken omdat ze actief willen meedoen met het oplossen van de moord. Het is de locatie theater in het theater. Het wordt heel erg goed gespeeld. Het lijkt een luchtig dalletje maar het is ongelofelijk, rete moeilijk om dit op hoog niveau neer te zetten met deze spanning.

Heeft u een favoriete aflevering van Baantjer?

‘Dat niet. Wat ik ontroerend vond was de allerlaatste scène in de allerlaatste aflevering. Toen had ik geschreven dat toenmalig burgemeester Cohen een lintje zou komen uitdelen. Iedereen dacht natuurlijk aan de Cock. Hij kwam ook daadwerkelijk en is een uurtje op de set geweest. Hij heeft zijn verhaal gehouden en zegt dan dat de heer … hem ontvangt. Die kleine nietskunner krijgt dan een lintje, terwijl de Cock bedrukt wegloopt over een brug. Ik vond dat wel heel mooi melancholisch beeld. Zo was mijn vader ook, die was niet zo van de lintjesregen. Hij wilde gewoon de brug over lopen de Jordaan in.’

Wat is de extra rol van de figuranten die iedere voorstelling aanwezig zullen zijn?

‘De gedachte hierbij is dat het moordonderzoek gewoon doorgaat. De Cock zegt op een gegeven moment “Ja dames en heren gaat u vooral eventjes koffie drinken en naar het toilet, dat moeten wij allemaal. Maar daarna moet u snel terug zijn want er moet nog wat worden opgelost. Als zij dan in de foyer komen komt er een lijk door de mensen heen en is het afgezet met tape. Het verhaal gaat gewoon door. Dat heb je nog nooit eerder gezien.’

Mike Weerts: “Baantjer maakte iedere vrijdagavond weer goed. ‘

Mike Weerts

Tijdens de perspreview van Baantjer, spraken we ook met Mike Weerts

 

Zou je iets over je rol kunnen vertellen in dit stuk?

‘Ja, ik ben natuurlijk Vledder. Eigenlijk kent iedereen de rol erg goed door Victor Reinier. Het is de jonge, ambitieuze rechercheur die echt wel goed is in zijn vak maar door zijn jonge-honden-mentaliteit nog wel eens een stap overslaat. Hij denkt net te snel dat hij er is en dan wordt teruggefloten door de Cock. Dit doet de Cock op een manier van “Jongen heb jij niet iets over het hoofd gezien?”. Dat is een hele leuke rol om te spelen. Het is een publiek bezit geworden en het is aan mij nu om te zorgen dat ze mij als Vledder geloven. Iedereen is natuurlijk Victor Reinier gewend. Er is mij al honderd keer gevraagd of ik dat dan niet eng vind. Het is een andere vorm, het is theater, dus mensen kiezen er ook voor om er naar toe te gaan. Ze zijn dus al bereidt om het met een andere blik te komen kijken naar Baantjer. Ik geloof daarom ook wel dat ze mij vrij snel als Vledder zullen accepteren.’

Zei je meteen ‘Ja’ toen je deze rol kreeg aangeboden?

‘Nee! De rol is mij ook niet echt aangeboden, het was meer dat Erwin mij heel erg als Vledder zag. Er zijn natuurlijk meer acteurs gecast voor deze rol. We hebben een hele leuke werksessie gehad met Frank. Dat was voor mij van groot belang. Bijvoorbeeld wie het ging regisseren en of ik een klik had met Peter (Römer red.). Ik wilde ook graag weten hoe het concept werkte van de interactie met het publiek. Iedereen twijfelt wel of Baantjer überhaupt wel op het toneel kan, ik dus ook. Maar na een aantal gesprekken en een hele leuke werksessie was ik daarvan overtuigd. Toen ze mij zeiden dat ze wel met me in zee wilde heb ik natuurlijk wel meteen ja gezegd.’

Welke rol zou je nog graag willen spelen in het theater?

‘Als ik nog een rol zou mogen spelen dan zou ik wel Macbeth willen spelen. Dat is een beetje het ding. Ik ben vrij snel in het commerciële circuit gekomen. Onder andere Voetbalvrouwen natuurlijk. Ik heb ook niet de meest plaveide paden gewandeld zeg maar. Ik heb een makersopleiding gedaan, ik ben officieel gezien geen echte acteur. Hierdoor ben je minder bekend bij de gesubsidieerde gezelschappen. Het repertoire toneel ligt dan helaas niet voor het oprapen. Dat zijn wel dingen die ik dan heel erg graag zou willen doen. Een hele mooie Shakespeare lijkt mij wel wat.’

Waarom zouden mensen naar deze voorstelling moeten komen kijken volgens jou?

‘We maken geen Shakespeare, daar zijn we ons van bewust. Mensen die daarvan houden moeten ook komen kijken om te kijken of ze dit ook leuk vinden. Maar we maken vooral toegankelijk theater voor de mensen die juist niet zo snel naar het theater gaan. We willen ze prikkelen om wel naar het theater te gaan. Het is namelijk altijd een bijzondere beleving. Daar zit de uitdaging in voor ons. Als je twijfelt of je moet komen moet je komen omdat het een beleving is van het moment dat je binnenkomt tot het moment dat je naar buiten gaat. Ik geloof ook dat het een voorstelling is waar mensen nog lang over napraten. Het heeft goeie acteurs en het ziet er mooi uit. Het is spannend dus kom vooral kijken!’

Heb je een favoriete aflevering van Baantjer?

Nee, werkelijk geen idee. Dat zijn er zoveel! Ik kan het ook niet meer echt terughalen. Het is al lang geleden dat ik het gezien heb. Het geraamte wat Baantjer is duidelijk. Baantjer maakte iedere vrijdagavond weer goed. Je dacht altijd dat je het wist en dan op het einde bleek dat je weer naast zat. Net als Vledder.’

Wat is de extra rol van de figuranten die iedere voorstelling aanwezig zullen zijn?

‘We gaan nu goed kijken in hoeverre we de figuranten gebruiken. Ze gaan een grote rol spelen vooral buiten het podium. We zijn nog aan het praten of we een figurant als agent het toneel op laten komen. Het is leuk omdat het doorleeft buiten de zaal. Er is buiten nog steeds iets aan de hand. Je hebt echt het idee dat je op een moordlocatie bent. Dat maakt het zo bijzonder. Ik ben ze onwijs dankbaar dat ze zo massaal hebben aangemeld.’

Erwin van Lambaart “Ik hoop ontzettend dat we een nieuw publiek naar het toneel kunnen trekken’

Erwin van Lambaart

Tijdens de perspreview van Baantjer, hadden we het genoegen om Erwin van Lambaart enkele vragen te mogen stellen.

 

Wat is het verschil tussen deze productie en een productie van Stage?

‘Stage heeft zich echt gespecialiseerd in musical en muziektheater. Baantjer is echt toneel. Waar het wel raakvlakken heeft is het feit dat het groter is dan je in eerste instantie zou verwachten.’

Mensen in de zaal zullen natuurlijk snel de link leggen met de televisieserie en Piet Römer als de Cock. Wordt dit een extra moeilijkheid voor de cast?

‘Ja dat wordt het natuurlijk. Wij hebben er ook erg lang over nagedacht. Het was zo iconisch wat Piet Römer en Victor Reinier hebben gedaan. En natuurlijk Serge-Henri Valcke. We hebben alle rollen opnieuw gecast zodat je eigenlijk een nieuwe Baantjer cast bij elkaar hebt. Daardoor is iedereen vrij met het spelen wat ze willen. We waren niet op zoek naar een kopie van de Cock zoals Römer hem speelde of een kopie van Vledder. Mike en Peter moeten hun eigen invulling eraan geven, maar staan wel op de schouder van Victor en Piet. Dat is natuurlijk wel super dat dat mag en dat dat kan. Er zijn een aantal vaste formatonderdelen die in de televisieserie en de boeken zitten die ook terug te zien zijn in het toneelstuk. Ik hoop dat de vaste kijkers en lezers erg blij zullen zijn. Theater heeft een hele eigen beleving en dynamiek. Het publiek kan hun eigen Baantjer ervan maken. Het erfgoed van wat Baantjer is en zoals het in onze herinneringen zit, dat proberen we op te roepen en er een nieuwe vorm voor te vinden.’

Er is gekozen om per voorstelling zeven figuranten mee te laten spelen. Hoe is deze beslissing tot stand gekomen?

‘Omdat de voorstelling op het toneel plaatsvindt, maar ook in de foyers. Daar geven we nog niet te veel over prijs, maar er zijn een aantal momenten waarin we een grotere cast nodig hebben dan de negen acteurs op het toneel. De figuranten hebben geen sprekende rollen maar we hebben ze wel nodig. Het gebouw wordt in quarantaine gezet. Dat is op een echte moordlocatie ook. Dan mag er niemand weg. Het gebouw is te groot om met negen acteurs, waarvan er vijf verdacht zijn, het gebouw onder controle te houden is natuurlijk onmogelijk. Het lijk moet het gebouw verlaten en er komt politie in de foyers te staan. Daar hebben we de figuranten voor nodig.’

Waarom zouden musicalfans naar deze voorstelling moeten komen kijken?

‘Omdat ik denk dat de benaderbaarheid, de laagdrempeligheid wat een musical heeft voor het grote publiek, dat deze voorstelling dat ook heeft. Je hoeft geen beoefend theaterganger te zijn of van Shakespeare te houden om dit ook te waarderen. Ik hoop ontzettend dat we een nieuw publiek naar het toneel kunnen krijgen. En ik denk dat musicalfans, die minder naar toneel gaan, toch hier van gaan houden. Op de eerste plaats omdat er natuurlijk een aantal acteurs in zitten die ze kennen uit musicals en televisie series. Mike Weerts zat bijvoorbeeld in Petticoat. Als je een beetje van het genre detective en van puzzelen houdt, dan zal je een spannende avond tegemoet gaan.’

Is het interactieve gedeelte van de voorstelling als eens getest op publiek?

‘We hebben afgelopen donderdag en vrijdag in ons repetitielokaal met twintig publieksmensen geoefend. Zij waren bij een doorloop aanwezig zodat wij konden kijken hoe dat gaat. Dat ging een keer heel erg goed en een keer helemaal mis. En dat moet ook, want doordat het dan mis gaat weten we ook hoe het dus niet moet. Aanstaande zondag spelen we in de Meervaart twee try outs en dan gaan we een kleine twee weken try outen door het land. Op 7 Oktober is dan de première in de LaMar. Je hebt het publiek erbij nodig om te kunnen bekijken of wat je bedacht hebt in het repetitielokaal wel werkt. De veertig mensen die de doorloop meemaakte waren trouwens heel erg enthousiast. Er zaten zelfs twee ex-rechercheurs bij die vonden het heel erg waarheidsgetrouw. Daar ben ik dan wel blij om, want dat is belangrijk. We kregen ook te horen dat een van de acteurs iets heeft gezegd wat hij nog niet kon weten. Hij heeft zich versproken en dat klopt niet in die rol. Dit hebben we gecorrigeerd. Peter Römer heeft een erg slim script geschreven. De avond voelt een beetje als afpel-mechanisme. Iedere keer gaat er weer een laag van het mysterie af. Dat komt omdat er allemaal intermenselijke verhoudingen tussen de diverse personages zijn. Dat verraste ons heel erg bij de eerste doorloop met publiek. We gaan heel hard werken zodat het een succesvol stuk wordt.’

Lorena Peril | It doesn’t help to be a diva!

Lorena Peril

 

Lorena, je bent een best A-typische Sandy denk ik, wat vind je zo leuk aan de rol?

- Ik was eigenlijk al geobsedeerd door de film vanaf mijn geboorte! Ik kijk er ook echt naar uit om beide aspecten van Sandy te laten zien. Want, in het echte leven ben ik Sandra D, als persoon. Maar wanneer ik het podium opkom word ik het gekke, luide, Béyonce, ‘in your face’ meisje, dat vind ik ook zo leuk aan Sandy, je mag gewoon beide rollen spelen! Ik hou er van om recht uit het hart, heel oprecht een verhaal te vertellen, de mensen te doen huilen. Daarnaast kijk ik ernaar uit om helemaal uit m’n dak te gaan en het rock ’n roll-aspect te brengen. Lekker badass! (lacht) Mag ik dat hier wel zeggen?

In België mag je bijna alles zeggen. Waarom vind je dat mensen dit spektakel zeker gezien moeten hebben?

- Ik denk dat de tijd er rijp voor is. Bijna iedereen heeft de film gezien, vorige versies van de musical waren altijd meer van hetzelfde. Maar dit is een nieuwe versie, geen brave jurkjes meer, geen pomponnetjes, niet zo ‘Glee’. Dit is een rocked up versie, veel moderner, meer aangepast aan wie wij zijn. Ik denk dat kinderen van nu zich er ook weer door aangesproken zullen voelen. Het is nog steeds een familiegebeuren, niet te ondeugend, er zal niemand weglopen uit de zaal. We gaan niet uit de kleren zoals in Vegas. (lacht)

Nu je het zegt, Sin City Bad Girls, een van je vorige shows was wel topless, niet?

- Ja, dat was de eerste topless-show die ik gedaan heb ook. Maar ik was niet topless! Niemand zou nog luisteren! Ik was de MC, de gastvrouw en ik zong en danste wel in de show. De anderen waren dan wel topless, maar heel smaakvol. Daarna ben ik naar de Fantasia show gegaan in het Luxor, die loopt nu al voor 14 jaar, ik heb er drie jaar in gespeeld, dat was een fantastische tijd. Het was moeilijk om Vegas te verlaten, maar ik kan niet wachten om te zien wat er nu komt en om meer mensen te ontmoeten, zoals jij! Iedereen is hier zo vriendelijk!

Dankjewel! Je bent nu al een paar dagen in België, heb je al de kans gehad iets te zien van het land?

- Niet echt, we zijn maandag geland en dan zijn we eigenlijk zonder geslapen te hebben aan het werk gegaan! We hebben er een klein beetje van kunnen zien op weg naar een repetitie met het orkest voor de Uitmarkt in Amsterdam, waar we zondag optreden!

Je hebt ook geen echte zang- of theateropleiding gehad dacht ik?

- Nee inderdaad, ik heb nooit zanglessen gehad, geen danslessen, niets. Mijn moeder is een huishoudster, en ik ben haar eerst opgevolgd. Ik ben poetsvrouw geweest en heb vier jaar in een rusthuis gewerkt. Tot ik werd ontdekt toen ik als gast op een cruiseschip meedeed aan een talentenjacht en ze me daar een contract aanboden! Dat heb ik vier jaar gedaan, zonder enige ervaring, daar ben ik verliefd geworden! Dit is mijn ding, geen poetsen meer voor mij! Ik poets heel goed, maar het theater is mijn thuis. Ik ben toen naar Vegas verhuisd en kreeg ik daar een job! Ik heb echt geluk gehad…

En hoe oefende je dan? Ik neem aan dat die stem niet zomaar uit de lucht kwam vallen?

- Ja ik oefende heel vaak. Mijn vader heeft voor mij een karaokemachine gekocht toen ik 15 was, daar oefende ik dan op. Ik zong ook altijd in mijn slaapkamer, dus niemand hoorde me, dacht ik. Tot mijn broer op een dag zei dat ik echt goed zong! Dat was het moment waarop ik dacht dat ik er misschien toch iets mee zou kunnen doen. Ik had nog heel weinig zelfvertrouwen toen, tot ik ontdekt werd op het cruiseschip. Daarna dacht ik dat ik toch best goed moest zijn en ben ik auditie gaan doen in Las Vegas. Ik heb er twee weken in een motel gewoond en heb in die twee weken een baan gevonden! Ik zal mezelf dus ook nooit te serieus nemen of mensen slecht behandelen om wat ze doen want ik weet dat ik zo terug kan gaan naar mijn leven als poetshulp. It doesn’t help to be a diva! Dus ik probeer gewoon mezelf te blijven, en eenmaal op het podium geef ik alles wat ik heb. En ik denk dat je dat kan zien.

Dave Dekker | Staat aan de rand van volwassenheid

20 jaar musicals. Augustus 2013

Zonder goede acteurs en actrices was het nooit mogelijk geweest om de afgelopen 20 jaar top musicals te produceren in het Circus Theater. Op het feestje van het 20 jarig bestaan konden zij dan ook niet ontbreken. Na het optreden spraken we met Dave Dekker. Een jonge talentvolle musicalacteur die toen The Phantom of The Opera in Scheveningen was te zien, nog niet eens geboren was. Dankzij de musical ‘’Ciske de Rat’’verwierf hij bekendheid in Nederland. Hij speelde het ondeugende straatschoffie uit Amsterdam. Nu staat hij aan de rand van volwassenheid en is het niet enkel meer bravoure.

Dave, je bent nog jong. Het begin van 20 jaar musicals heb jij niet meegemaakt. Hoe kijk jij terug op de afgelopen jaren?

Dave:‘’Als ik terug kijk denk ik aan musicals als Tarzan, MAMMA MIA!, Mary Poppins en natuurlijk Ciske de Rat. Sinds ik in die voorstelling heb gespeeld heb ik veel voorstellingen gezien. Niet alleen hier in het Circus Theater maar door heel Nederland. Voor mijn 9e had ik niet zo heel veel met musicals. Voor mij is het dus pas 7 jaar musical. Dat begon met een advertentie in de krant. Mijn broers zagen dat er iemand gezocht werd voor Ciske de Rat. Dat het een Amsterdams schoffie moest zijn. Ze moesten meteen aan mij denken en voor de grap deed ik auditie. Die grap is goed gelukt en op dat moment begon voor mij ‘’musical’’.’’

Je noemde net een aantal musicals. Als je moet kiezen, welke musical die je hier in het Circus Theater hebtgezien was voor jou een hoogtepunt?

Dave: ‘’ Tarzan is wel mijn favoriet. Er gebeurt zo ontzettend veel in. Het is entertainment en die muziek is prachtig. Het feit dat er apen boven het publiek slingeren vond ik echt fantastisch!’’

Tarzan was wat betreft musicals voor jou een hoogtepunt, wat is jouw persoonlijke hoogtepunt?

Dave: ‘’ Ciske de Rat,op de première kwam toenmalig Koningin Beatrix kijken. Ik mocht voor haar optreden! Natuurlijk is dat mijn hoogtepunt!’’

20 jaar succes in Scheveningen, wat verwacht je de komende 20 jaar?

Dave: ‘’ Ik weet natuurlijk niks, maar heb wel de hoop dat Ciske de Rat ooit terug komt. Het is zo’n geweldige musical. Voor mij zou het fantastisch zijn als ik dan ‘’Cis de man’’ mag spelen.’’

We hebben het gehad over hoogtepunten, verwachtingen ten aanzien van wat er komen gaat. Wat zijn jouw persoonlijke ambities voor de komende pak m beet 20 jaar?

Dave: ‘’ Ik sta op dit moment onder contract bij Joop van den Ende Theaterproducties. Zodra er iets komt of is wat bij mij past zou ik daar in spelen. Daarnaast zou ik heel graag een keer Tarzan spelen. Verder maakt het mij niet zoveel uit. Ik ben blij dat ik bij Joop van den Ende mag werken. Alles is zo goed geregeld. De acteurs zijn fantastisch, de beste producties en theaters zijn van hem. Hij is een top producent, daar wil je altijd voor werken.’’

MARISKA VAN KOLCK| “Ik doe alleen nog dingen die ik bijzonder vind”

Mariska van kolck logo

Vanaf oktober is Mariska van Kolck te zien in Sonneveld de Musical. In deze musical over het leven van Wim Sonneveld gaat zij de rol van Conny Stuart spelen, een Nederlandse actrice, zangeres, cabaretière en musicalster. Zo veelzijdig als Conny Stuart was, is Mariska van Kolck ook. “Ik ga me in een heel ander vak begeven en dat zorgt voor spanning en opwinding.”

Mariska vindt het fantastisch om de rol van Conny Stuart te mogen spelen. “Naarmate ik langer in het vak zit, vind ik het steeds leuker om mooie iconen, bijzondere namen en bijzondere rollen te spelen. Ik neem niet zomaar meer iets aan omdat ik dan werk heb. Op een gegeven moment wordt het belangrijk om te zeggen; ik doe alleen nog maar dingen die ik bijzonder vind. En ik vind Conny Stuart en sowieso Wim Sonneveld heel erg bijzonder.” Door haar ouders is Mariska bekend met het repertoire van Sonneveld. “Mijn ouders zijn opgegroeid met Wim Sonneveld. Omdat zij heel erg van Sonneveld, Conny Stuart en Wim Kan hielden, heb ik dat dus ook meegekregen. Het is me met de paplepel ingegoten. Ik verheug me er dus ook heel erg op om deze rol te spelen.

“Mariska kijkt niet alleen uit naar het spelen, maar ook naar het zingen in deze productie. “Ik heb de biografie van Conny Stuart gelezen. Ik heb dus heel veel gelezen over wie zij was en over haar relatie met Wim Sonneveld. De relatie tussen die twee is heel erg leuk. Erg uitdagend, heel grappig en ook confronterend. Ik verheug me heel erg op het toneelstuk en het spelen met Tony Neef. Qua zang is Conny Stuart echt een cabaretvrouw. Cabaret is nieuw voor mij. Ik vind het een hele mooie, spannende opdracht. Zij is echt kleinkunst en ik ben meer van klassiek en musical. Ik ga me in een heel ander vak begeven en dat zorgt voor spanning en opwinding.”

Sonneveld de Musical is bij voorbaat al een mooi stuk volgens van Kolck. “Het zijn pareltjes alleen al aan muziek. Het ene liedje is nog mooier dan het andere. Het zijn echt ‘gouwe ouwe’ pur sang. Het is echt ongelooflijk mooi repertoire. Om te zingen, maar ook om te luisteren. Het is heel mooi zacht. De echte oude vroegere cabaretvoorstellingen worden teruggebracht in dit stuk. Dat maakt het bijzonder.”

Mariska van Kolck zal van oktober 2013 tot maart 2014 te zien zijn in Sonneveld de Musical. Kaarten bestel je via www.sonnevelddemusical.nl

Ruud van Overdijk | Zijn droom komt uit met Jesus Christ Superstar

Ruud van Overdijk als Jezus

Ruud van Overdijk, een nog niet zo’n heel bekende verschijning in musicalland. Hij werd derde in de zoektocht naar Zorro, maar het wereldje was niet wat hij verwachtte en daarom verdween hij uit de spotlights. Tot nu, want hij is terug als Jezus.

Een droom die uitkomt voor Ruud. ‘Ik wilde vroeger altijd al Jezus, Judas of Pilatus spelen in Jesus Christ Superstar. Het stuk is echt een passie van mij.’ Hij deed dan ook auditie ‘ja, ik moest nog gewoon auditie doen’ voor Judas en Jezus, maar bij de Jezus auditie was het eigenlijk al wel duidelijk. ‘Ze zagen direct dat ik Jezus moest gaan vertolken en daar ben ik natuurlijk erg blij mee.’ Zelf heeft hij al eens Judas gespeeld tijdens een JCS amateur voorstelling, dus die heeft hij al gehad. Rest alleen nog Pilatus, maar dat komt allemaal vanzelf wel een keer.

Voor de persconferentie had hij zijn medespelers nog geen enkele keer gezien. ‘Die persconferentie kwam en we hadden nog niet eens met elkaar geoefend. Ik hoorde dat ik ‘Gethsemane’ moest gaan zingen, dus die heb ik goed geoefend. Vandaag is eigenlijk de eerste dag dat ik de rest van de cast ontmoet.’ Gelukkig hebben ze ook nog even om te oefenen. ‘We beginnen in augustus pas met de repetities, die persconferentie was gewoon wat vroeg’, aldus Ruud.

Voor een vertolking van Jezus in The Passion is Ruud ook wel te porren. ‘Ik ben alleen niet zo bekend en ik heb geen zin om aan allerlei televisieshows mee te doen voor die rol in The Passion.’ Ondergetekende heeft dan ook beloofd dat als The Passion naar Assen komt ze Ruud zal aandragen als Jezus, want daar is hij geknipt voor. Wie benieuwd is naar Ruud als Jezus moet nog even wachten tot 13 september 2013. Dan is Jesus Christ Superstar te zien in de RDM loods in Rotterdam. Tegen die tijd zullen wij ook berichten waar u kaarten kunt bestellen.

Anne-Marie Jung | ‘Ik zou best Jezus willen spelen’

Anne-Marie Jung

Anne-Marie Jung speelt zelf niet in de Jesus Christ Superstar op Heijplaat. Wel zorgt ze, heel enthousiast, voor ondersteuning en reclame. ‘Omdat deze musical niet zo heel groot wordt is het wel belangrijk dat ze goede ondersteuning krijgen.

Die krijgen ze niet alleen van mij, maar ook van het YCC. Zij helpen kleinschalige projecten zoals deze.’ Anne-Marie Jung heeft zelf ook op theaterinstelling Hofplein gezeten en ook dat was een reden om deze productie te ondersteunen. ‘Veel jonge en beginnende artiesten uit deze regio hebben wel iets bij Hofplein gedaan, dus ja dan voel je je ook wel een beetje verplicht’, zegt ze lachend.

De producers heeft ze op een aparte manier leren kennen. ‘Via mijn kraamhulp. Ik was bevallen en iedereen heeft dan een kraamhulp. De dochter (Lynn) van een vriendin van de kraamhulp was bezig met het opzetten van iets en ik was gelijk geïnteresseerd.’ Zo is het ontstaan dat Anne-Marie haar hulp heeft verleend aan JCS.

Zelf heeft ze alleen helemaal niets met Jezus of deze musical. Ze vindt het wel mooi, maar dat is het dan ook. Wel lijkt het haar heel leuk om zelf eens in de huid van Jezus te kruipen als ze gevraagd zou worden. ‘Ja, een vrouwelijke Jezus hadden we nog niet en ik denk best dat dat kan.’ Of het er ooit van gaat komen is nog de vraag.