Door de ogen van Jonathan Vink Student Journalistiek Hogeschool Ede

Cabaretière Hester Macrander is vijftig jaar en denkt al een heleboel meegemaakt te hebben op het gebied van oud worden. Komt mooi van pas, want haar huidige theatertour, ‘Goedgemutst’, gaat daarover. Over oud worden met een goed humeur, dat moet gezegd worden. Volgens haarzelf is de show een reactie op de Mindfulness beweging en hetgeen ze het ‘zwijgend accepteren’ van onvermijdelijke irritaties en frustraties noemt. Misschien heeft ze dat laatste iets te ruim genomen in deze show.

In 2004 besloot Hester na een periode van twaalf jaar te stoppen met touren,om haar huwelijk te redden. Dat lukte niet en zodoende ging ze na een pauze van 4 jaar weer aan de slag in het theater. Goedgemutst is de derde show sinds haar break en de eerder stilgezwegen frustraties en irritaties van haar huwelijk komen nu vol en breed aan bod. Waar de show aanvankelijk zou gaan over oud worden met een goed humeur, lijkt deze veel meer te gaan over relationele perikelen met een scheiding als gevolg. De dag voordat je op vakantie gaat, de dag voor de verhuizing, en de dag voordat je ongesteld bent. Het zijn stuk voor stuk illustraties van de verstikkende werking van relaties.

Naast deze tirade over relaties wordt ook met weemoed teruggekeken naar haar huwelijk. Macrander gooit dan vuile was het publiek in terwijl ze zingt over die tijd toen de vuile was nog mooi en onbevlekt was. Een ander lied gaat over de verveling die toeslaat wanneer de kinderen een week bij hun vader zijn. Wanneer er een week lang geen stress, geen ruzie, geen spijt, maar bovenal geen leven in huis is. Het lied sluit af met de tekenende regel; ‘We hebben het verpest’.

Kort daarna legt Hester haar anti-mindfulness beweging uit. In plaats van alles stilletjes aanvaarden moet er zoveel mogelijk gesport en gesekst worden. Het is niet alleen de zoveelste impressie van wrok over een slecht verwerkte scheiding die het grootste deel van de show inneemt, maar het zorgt ook voor wat pijnlijke stiltes. Het publiek, dat voornamelijk bestaat uit keurige 50+ echtparen uit de middenklasse, kan er niet om lachen. Zulke momenten zijn niet grof en beledigend, maar vooral wat ongemakkelijk.

Wat de show enigszins redt zijn de liedjes tussendoor. Sinds haar break schrijft Hester samen met muziekjournalist, componist en koordirigent Elke Jansen. De nummers worden door beiden gezongen en Elke ondersteunt muzikaal met prachtig pianospel. Behalve dat dit veel melancholie toevoegt, iets wat onmisbaar is in een show over oud worden, zorgt dit ook voor het hoogtepunt van de show. Een prachtige energieke medley van jaren ’60 songs.