Afgelopen donderdag ging in de Theaterfabriek in Amsterdam de musical Into the Woods in première. Into the Woods was de eerste grote productie die het M-Lab in 2007 produceerde. Nu drie jaar later gaat hun kindje de grote wereld in.

Het eigene van producties in het M-Lab is de sfeer die er hangt. Je voelt de liefde waarmee de voorstelling gemaakt is. Er wordt gewerkt met een simpel decor met rekwisieten en een klein orkest. Voorstellingen in het M-Lab weten de theaterliefhebber altijd weer te verbazen en een mooie avond te bezorgen. Zou het het M-Lab lukken om deze sfeer voort te zetten als de productie niet meer aan het IJ staat?

In Into the Woods zijn verschillende sprookjes van Grimm door elkaar gehusseld. Bekende sprookjesfiguren gaan in het woud op zoek naar de vervulling van hun wensen. Ondertussen bemoeien ze zich ook nog met elkaars verhaal. Roodkapje wijst Sjaak naar de Bonenstaak en de Prins van Assepoester droomt van overspel met Doornroosje. Maar al snel komen ze erachter dat het uitkomen van hun wensen bij lange na geen garantie biedt voor het verwachte geluk. Waarom is het gras altijd groener aan de overkant?
De cast is wat veranderd. Zo zijn namen als Remko Vrijdag, Jasper Kerkhof en Lone van Roosendaal aan de huidige cast toegevoegd. Het is een vrolijke voorstelling met een gezonde dosis humor. Vooral Remko Vrijdag en Sander Volders hadden de lachers op hun hand. Marit Slinger zet de rol van Roodkapje leuk neer en heeft iets ontwapenends, waardoor je zeer geboeid blijft kijken.

In de eerste akte wordt het verhaal duidelijk neergezet, maar het mist een stuk diepgang. Dit wordt in de tweede akte ruim gecompenseerd, wanneer de nodige gewetensvragen aan bod komen. Waarom heeft een ander altijd wel geluk? Welke keuze moet ik maken? De nodige dilemma’s doen zich voor en dit zorgt voor meer vaart in de voorstelling. We zien een cast die de muziek van Sondheim beheerst en dit heel natuurlijk overbrengt. Hierdoor blijft het publiek de “niet typische musical” muziek van Sondheim makkelijk volgen. Afgelopen maart werd Stephen Sondheim alweer 80 jaar en is door het M-Lab uitgebreid bij dit feit stil gestaan. Hierdoor heeft het publiek uitgebreid kennis kunnen maken met de Amerikaanse componist, die bekende stukken schreef als Sweeney Todd en Company.

Het decor is simpel, maar beschikt over de kwaliteit je volledig mee te nemen in het verhaal. Als je binnen komt, zie je allemaal blaadjes op de grond liggen. Wanneer de cast daar door heen wandelt waant iedereen zich in het bos.
Met de juiste belichting, houten beesten en een mooi achterscherm doet het M-Lab z’n best om de M-Lab kwaliteit te evenaren. Op de bovengenoemde punten lukt dit ook. Helaas schiet deze productie her en der toch wat te kort om de kwaliteit van de show uit 2007 te behouden. In de grote foyer van de Theaterfabriek leek het of het geluid niet goed afgesteld was. De tribunes in de grote hal zijn geen succes. De show zal in een traditionele zaal beter tot zijn recht komen.

Ongemerkt blijf je toch de twee versies van Into the Woods met elkaar vergelijken. Er staat een ijzersterke cast met een leuk, humoristisch script. De regie, door Koen van Dijk verzorgd, is van hoog niveau, alles klopt. Het is een prachtige voorstelling die met liefde gemaakt is en zeker aan zal slaan bij het publiek. Wie houdt er immers niet van sprookjes?

door Henske Bloemen