web analytics

Roy van den Akker | In gesprek met ”Angel” Roy van den Akker

In de huiskamer van Gordon vond ongeveer anderhalf jaar geleden de auditie voor een nieuwe zangroep plaats.

Gordon vertelt op de perspreview dat een jaar en vier maanden geleden die groep hun eerste singel uitbracht welke meteen een succes was. De groep bestaat naast Gordon Heuckeroth uit : Remko Harms, Richy Brown, Roy van den Akker en Peter William Strykes. Een groep als deze was er nog niet in Nederland. Hier was behoefte aan. Nu mogen ze op theatertour, waarvan een aantal voorstellingen al is uitverkocht.
De premiere van de theatertour van LA the Voices is een emotioneel moment voor Gordon. Dertien jaar geleden moest hij een dag voor zijn première van zijn toenmalige theatertour afzeggen wegens acute reuma.
LA the Voices wordt in de theatertour begeleid door een 17-koppig orkest. Natuurlijk lieten de mannen alvast horen wat we konden gaan verwachten van de theatertour, zelfs in de repetitiezaal vol pers klonk dit al veel belovend. Na deze preview spraken wij met Roy van den Akker en Remko Harms.

Roy vertelt dat het een wereld van verschil is, optreden in een musical of met de groep. Natuurlijk blijft het zingen en is de intensiteit even zwaar, maar de randvoorwaarden zijn heel anders. Het is veel luxer, natuurlijk is het ook ontzettend hard werken, maar alles is geregeld. Daarnaast zijn de mensen al blij en applaudisseren al als je op het podium komt, terwijl je voor applaus in een musical heel hard moet werken. Het theater mist hij wel, dat heeft hij toch 10 jaar gedaan. Daarom is hij blij dat ze nu het theater in gaan. Even terug die oude wereld in.
Ooit zou hij nog wel terug een musical in willen. Dit jaar is hij ook weer gevraagd door Van Hoorne Theaterproducties, dat zou dan fulltime moeten zijn en dat gaat niet meer. De jongens gaan voor. Hij zou dus eerder aan het werk moeten bij grote producenten waar veel gewerkt wordt met understudys en alternates. Een rol als alternate zou goed passen in zijn leven nu. Bij Van Hoorne is dat, doordat zij veel kleiner zijn niet mogelijk. Daarnaast zat ik, zo vertelt hij, daar al aan mijn plafond. Ik had alles gedaan wat ik er kon doen, echt doorgroeien ging niet meer en met LA the Voices komt mijn droom echt uit. Ik wilde zanger zijn, de top 40 halen en concerten geven, allemaal jongensdromen die nu werkelijkheid worden. De top 40 halen was lastig, vandaar dat ik tien jaar geleden audities deed voor het theater, het was de gemakkelijke weg, maar niet mijn echte droom. Wat er nu gebeurt nu die droom werkelijkheid wordt is niet te beseffen. Er worden zoveel veren in mijn reet gestoken en krijg zo ontzettend veel aandacht dat geeft zo ontzettend veel zelfvertrouwen. Maar het succes heeft ook een andere kant. Sta je rustig iets te drinken in een kroeg, word je herkend, een foto, praatje, handtekening het hoort er allemaal bij. Ik geniet daarvan, maar heb ook nog mijn eigen leven. Ik ben niet iemand die heel intensief contact onderhoudt met fans bijvoorbeeld via Hyves of Facebook.

Toekomst
Hoe ik de toekomst zie? Ik denk dat we over een jaar of twee, drie grote stadionconcerten kunnen geven. Het volspelen van het Gelredome is wel een doel. Een concert in de Heineken Music Hall ook. Daarnaast hoop ik dat we dan ook bekend zijn in het buitenland.
Over tien jaar ben ik heel rijk (lacht) is LA the Voices net klaar en hoop ik onafhankelijk te zijn. Daarmee wil ik zeggen dat ik hoop dat ik dan in mezelf kan investeren en een persoonlijke carrière kan opbouwen. Ik zing al vanaf mijn 9e daar zal ik dus niet mee stoppen. Dat zit in mijn bloed, mijn hart en nieren. Ik wil blijven zingen en entertainen, al kan ik dan wel makkelijker keuzes maken en vooral de dingen doen die ik wil doen en die ik leuk vind.

Het leven als lid van LA the Voices.
In het leven draait alles om acceptatie en respect. We zijn met z’n vijven zo vaak bij elkaar, dat het belangrijk is dat je elkaar respecteert en accepteert. De één maakt een flauwe grap, de ander heeft zijn hart op zijn tong liggen. We kunnen lachen met elkaar, maar soms ook schelden. Zolang je eerlijk naar elkaar toe bent gaat dat prima. Daarnaast leven we in een positieve flo en hebben we zo ontzettend veel plezier met elkaar. We zijn bijna familie van elkaar geworden. In het huis van Gordon zijn we zo vaak, dat is bijna ook mijn huis.
Natuurlijk is er ook ontzettend veel veranderd in ons leven. Alleen Gordon was hier aan gewend, die kent dit circus al 20 jaar. Hij heeft een hele andere levensstijl als veel mensen maar geniet overal van. Hij geniet van het leven en neemt het er van. Hij pas 43, maar heeft geleefd alsof hij al 80 is. Dat vind ik mooi. Ik zie hem nu ook niet meer als ‘’Gordon, die bekende Nederlander’’ alleen op straat en in de kroeg kan je er niet om heen. Als we met hem op pad zijn wordt hij altijd herkend en is er altijd iemand die wat van hem wil. Daaraan merk je nog wel dat hij een bekende Nederlander is. Al beginnen we nu zelf ook langzaam aan herkend te worden. Sta je zomaar ergens wat te drinken komt er iemand op je afgelopen die op de foto wilt of een handtekening. Dat is mooi, tevreden en blije mensen. Dat is waar je het voor doet.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>