Zo’n anderhalf jaar geleden ontstond in een kroeg het idee om Jesus Christ Superstar de musical te gaan produceren. Aanvankelijk kleinschalig, Jonathan, Jeroen en Lynn wilden zelf ook meespelen in deze voorstelling. Het project werd echter zo groot dat ze dit niet hebben doorgezet. Het idee kreeg steeds meer gestalte, zeker toen regisseur Daniel Cohen zich voegde bij het drietal. Hij schreef eerder al de vertaling voor Jesus Christ Superstar, de versie van Stage Entertainment. De musical was niet langer een idee, maar werd een feit.

De locatie was rond, een loods in Rotterdam en de audities konden beginnen. In Ruud van Overdijk vonden zij hun Jezus, Dennis ten Vergert, net als Ruud bekend van het Tv-programma ”Op Zoek Naar” vertolkt de rol van Judas en Lara Grunfeld die van Maria Magdalena. Een 80-koppig koor vormt het ensemble en de bijrollen zijn voor studenten van o.a. Codarts en acteurs die al eerder in grote producties hebben gespeeld.

In een oude loods in de Rotterdamse haven wordt de moderne versie van Jesus Christ Superstar ditmaal gespeeld, in een prachtig decor. Het decor is eenvoudig, veel zand, enkele stellages en de loods zelf, die her en der beschilderingen heeft gekregen. Het roept de sfeer op van de musical Rent gecombineerd met Hair. Vrijheid en alles kan en mag.

De grootste rol in deze voorstelling is voor Judas, gespeeld door Dennis ten Vergert. Dennis zijn spel is overtuigend. Zijn zang is mooi als hij rustig zingt. Zo nu en dan wilt hij te graag en dat is te horen. Hij zet dan teveel kracht waardoor zijn zang schreeuwerig overkomt. Zeker in combinatie met het kleine orkest, dat pitloos speelt. Zijn scene dat hij terug binnenkomt aan het einde van de tweede akte is prachtig. Dennis toont hier ook al zijn kwaliteiten en weet hier te overtuigen.

Ruud van Overdijk heeft alle looks voor een perfecte Jezus, zijn stem mist voor deze rol echter het rauwe randje. Daarnaast is zijn inzet vaak onzuiver of op het randje van onzuiver. Het begin van de tweede akte was daar het beste voorbeeld van en het duurde even voordat hij zichzelf wist te herpakken. Daarentegen wist hij de hoge noten wel te halen. Zijn acteerwerk was goed, helaas door de opstelling in de loods, was zijn acteerwerk op de belangrijke momenten niet te zien, doordat er publiek of teveel andere spelers je het zicht ontnamen.

Misschien is zingen in een loods of grote ruimte een heel andere discipline dan zingen in het theater. Na Soldaat van Oranje-de musical is dit al de tweede productie in een grote ruimte. Het ziet er naar uit dat er steeds meer gezocht wordt naar unieke locaties. Een gat waar de opleidingen in Nederland op in kunnen spelen?

Lara Grunfeld heeft de moeilijkste rol in het stuk. Maria Magdalena heeft een aantal zangnummers die voor kippenvel momenten kunnen zorgen.In de eerste akte had Lara het wat moeilijk, waar de eerste noten van de muziek al voor kippenvel zorgen, verdween dit als zij begon met zingen.Lara zingt mooi, en dat is net het probleem, alles blijft binnen de lijntjes en de emotie en overtuiging ontbreken. In de tweede akte lijkt het erop alsof ze alles heeft kunnen loslaten. Ze ontpopt zich tot een prachtige Maria. Wellicht was ook de scene in de eerste akte, waarin ze letterlijk de hoer speelt en verkracht lijkt te worden, voor haar teveel van het goede.

In het ensemble vallen een paar mensen op. Allereerst Jip Bartels, student aan Codarts. Zijn samenspel met Lara is goed, zijn stem mooi en hij weet precies wanneer hij de aandacht van het publiek naar zich toe moet trekken. Lisse Knaapen weet met haar acteerwerk de aandacht te trekken. Je bent als publiek nieuwsgierig naar wat zij gaat doen. Naast deze twee valt ook de jonge Roy Goldman op. Ondanks zijn lange gestalte beweegt hij soepel en zijn stem, die hij slechts enkele malen solo mocht laten horen, is warm.

Jesus Christ Superstar in Rotterdam heeft een modern jasje gekregen. Er wordt niet meer alleen gezongen: ”Nu heeft elke Heiland een internetverbinding”, de mobiele telefoon die niet meer weg te denken is uit ons straatbeeld, komt ook meerdere malen terug in de voorstelling.

Daniel Cohen, regisseur van het stuk, die de vertaling enkele jaren geleden al schreef voor de versie van Stage Entertainment, heeft zijn teksten eens herbekeken. Hier en daar heeft hij wat aangepast. Daniel vertelde, ”omdat dat beter past of makkelijker zingt. Het is fijn om een tweede kans te krijgen, zo kan ik dingen verbeteren. Mocht ik de voorstelling ooit nog eens mogen doen, dan zal ik zeker weer naar de tekst kijken.”

Het koor is indrukwekkend groot, dit zorgt zo nu en dan wel voor kippenvel. De scene waarin Simon bijna letterlijk om hulp schreeuwde maakt het koor echt indruk. Zo massaal en zo groot en toch heel erg op elkaar ingespeeld. De loods is prachtig, helaas is de opstelling moeilijk, hierdoor zie je niet altijd alles wat er op het podium gebeurt. Jesus Christ Superstar is een dappere poging van drie jonge producenten. De loods is mooi gevonden, maar ook meteen een struikelblok. Hoe zorg je ervoor dat het publiek alles kan zien, dat het geluid constant is en de spelers goed te verstaan zijn? Ten tijden van de première was de voorstelling slechts 2 keer eerder gespeeld, een langere aanloop, meerdere speeldata kunnen er misschien voor zorgen dat de acteurs en het orkest meer ingespeeld raken op elkaar en de locatie.
De acteerprestaties waren goed, de zang vloog zo nu en dan nog uit de bocht. Alle ingrediënten voor een onderhoudende voorstelling zijn aanwezig. Dus wie weet staat er over 2 weken wel een perfecte voorstelling.

Benieuwd naar de voorstelling? Via www.luxortheater.nl kun je tickets reserveren. Let op: De voorstelling is niet in het Luxor Theater!