Tijdens de perspreview van Baantjer, hadden we het genoegen om Erwin van Lambaart enkele vragen te mogen stellen.

Wat is het verschil tussen deze productie en een productie van Stage?

‘Stage heeft zich echt gespecialiseerd in musical en muziektheater. Baantjer is echt toneel. Waar het wel raakvlakken heeft is het feit dat het groter is dan je in eerste instantie zou verwachten.’

Mensen in de zaal zullen natuurlijk snel de link leggen met de televisieserie en Piet Römer als de Cock. Wordt dit een extra moeilijkheid voor de cast?

‘Ja dat wordt het natuurlijk. Wij hebben er ook erg lang over nagedacht. Het was zo iconisch wat Piet Römer en Victor Reinier hebben gedaan. En natuurlijk Serge-Henri Valcke. We hebben alle rollen opnieuw gecast zodat je eigenlijk een nieuwe Baantjer cast bij elkaar hebt. Daardoor is iedereen vrij met het spelen wat ze willen. We waren niet op zoek naar een kopie van de Cock zoals Römer hem speelde of een kopie van Vledder. Mike en Peter moeten hun eigen invulling eraan geven, maar staan wel op de schouder van Victor en Piet. Dat is natuurlijk wel super dat dat mag en dat dat kan. Er zijn een aantal vaste formatonderdelen die in de televisieserie en de boeken zitten die ook terug te zien zijn in het toneelstuk. Ik hoop dat de vaste kijkers en lezers erg blij zullen zijn. Theater heeft een hele eigen beleving en dynamiek. Het publiek kan hun eigen Baantjer ervan maken. Het erfgoed van wat Baantjer is en zoals het in onze herinneringen zit, dat proberen we op te roepen en er een nieuwe vorm voor te vinden.’

Er is gekozen om per voorstelling zeven figuranten mee te laten spelen. Hoe is deze beslissing tot stand gekomen?

‘Omdat de voorstelling op het toneel plaatsvindt, maar ook in de foyers. Daar geven we nog niet te veel over prijs, maar er zijn een aantal momenten waarin we een grotere cast nodig hebben dan de negen acteurs op het toneel. De figuranten hebben geen sprekende rollen maar we hebben ze wel nodig. Het gebouw wordt in quarantaine gezet. Dat is op een echte moordlocatie ook. Dan mag er niemand weg. Het gebouw is te groot om met negen acteurs, waarvan er vijf verdacht zijn, het gebouw onder controle te houden is natuurlijk onmogelijk. Het lijk moet het gebouw verlaten en er komt politie in de foyers te staan. Daar hebben we de figuranten voor nodig.’

Waarom zouden musicalfans naar deze voorstelling moeten komen kijken?

‘Omdat ik denk dat de benaderbaarheid, de laagdrempeligheid wat een musical heeft voor het grote publiek, dat deze voorstelling dat ook heeft. Je hoeft geen beoefend theaterganger te zijn of van Shakespeare te houden om dit ook te waarderen. Ik hoop ontzettend dat we een nieuw publiek naar het toneel kunnen krijgen. En ik denk dat musicalfans, die minder naar toneel gaan, toch hier van gaan houden. Op de eerste plaats omdat er natuurlijk een aantal acteurs in zitten die ze kennen uit musicals en televisie series. Mike Weerts zat bijvoorbeeld in Petticoat. Als je een beetje van het genre detective en van puzzelen houdt, dan zal je een spannende avond tegemoet gaan.’

Is het interactieve gedeelte van de voorstelling als eens getest op publiek?

‘We hebben afgelopen donderdag en vrijdag in ons repetitielokaal met twintig publieksmensen geoefend. Zij waren bij een doorloop aanwezig zodat wij konden kijken hoe dat gaat. Dat ging een keer heel erg goed en een keer helemaal mis. En dat moet ook, want doordat het dan mis gaat weten we ook hoe het dus niet moet. Aanstaande zondag spelen we in de Meervaart twee try outs en dan gaan we een kleine twee weken try outen door het land. Op 7 Oktober is dan de première in de LaMar. Je hebt het publiek erbij nodig om te kunnen bekijken of wat je bedacht hebt in het repetitielokaal wel werkt. De veertig mensen die de doorloop meemaakte waren trouwens heel erg enthousiast. Er zaten zelfs twee ex-rechercheurs bij die vonden het heel erg waarheidsgetrouw. Daar ben ik dan wel blij om, want dat is belangrijk. We kregen ook te horen dat een van de acteurs iets heeft gezegd wat hij nog niet kon weten. Hij heeft zich versproken en dat klopt niet in die rol. Dit hebben we gecorrigeerd. Peter Römer heeft een erg slim script geschreven. De avond voelt een beetje als afpel-mechanisme. Iedere keer gaat er weer een laag van het mysterie af. Dat komt omdat er allemaal intermenselijke verhoudingen tussen de diverse personages zijn. Dat verraste ons heel erg bij de eerste doorloop met publiek. We gaan heel hard werken zodat het een succesvol stuk wordt.’