Rob Wiegman en het Luxor Theater, zowel oud als nieuw zijn in één adem te noemen. 25 jaar lang was hij directeur van het Luxor Theater. Ooit van het oude Luxor, een theater dat helemaal niet paste bij een grote stad als Rotterdam. Tien jaar lang vocht hij voor een nieuw theater en dat kwam er. Tien jaar geleden openende het Nieuwe Luxor theater zijn deuren. 3.333.333 bezoekers vonden hun weg naar dit theater. Er waren shows exclusief te zien hier en de akoestiek is opvallend goed. Overigens zijn dat alle faciliteiten in het Nieuwe Luxor, voor zowel artiest als bezoeker.

Gisteren werd in het Nieuwe Luxor niet alleen het tien jarig bestaan van dit theater gevierd, ook werd er afscheid genomen van Rob Wiegman die op 68 jarige leeftijd met pensioen gaat.
Dit afscheid en het 10-jarig bestaan werd groots gevierd. Vele artiesten werkten belangeloos mee aan een avondvullend programma bestaande uit vier verschillende theateraspecten.

Op deze bijzondere avond waren niet alleen genodigden aanwezig. Rob Wiegman houdt van Rotterdammers, daarom waren er via de Havenloods en de Echo mensen genodigd om deze avond te beleven. Ook konden enkele trouwe Luxor bezoekers door hun ‘’vip’’ status kaartjes kopen.

De avond begon met Revue in de Rotterdamse Oase bar, onder leiding van Gerard Cox. Rob Wiegman werd samen met zijn vrouw binnengehaald. De artiesten en het publiek zongen die ‘’ grote kleine man’’ toe. Joke Bruijs was Greet de barvrouw, bij haar kwamen vele artiesten langs. Paul de Leeuw, die uit Follies het nummer ‘’Romeo & Julius’’ zong, Ron Brandsteder en Andre van Duin die op accordeon speelden. Zij hadden het over Rob Wiegman, waarom hij weg moest en Andre van Duin had speciaal voor hem een dankwoord geschreven. Bestaande uit wel drie hele regels.
De heren van het Groot Niet Te Vermijden waren de stamgasten in deze bar. Louis Kockelmann speelde een dronken zwerver, hij zong het nummer Hello, wat zeker her en der kippenvel opleverde.
Natuurlijk mag ook ras Rotterdammer Lee Towers niet ontbreken, hij had het over Rob Wiegman, het theater en hoe kon het ook anders Rotterdam. Daarna zong hij Rob Wiegman en het publiek toe.

Na een korte pauze is er een musicalblok. Vijftien nummers uit het repertoire van Sondheim komen aan bod. Sondheim is niet het eenvoudigst om te doen, voor vanavond wel een logische keuze; Rob Wiegman is een groot liefhebber van Sondheim en wil deze vorm van musical graag bekend maken bij het grote publiek.
Anouk van Nes en Daan Wijnands mogen het bal dansend open. Daarna komt Pia Douwes, die het eerste nummer ten gehore brengt; ‘’Er bestaat geen dag’’. Vervolgens zingt ook Jamai Loman een nummer, René van Kooten en Dick Cohen brengen een duet en Maike Boerdam laat horen wat zingen is.
In het duet wat later volgt tussen Brigitte Heitzer en Pia Douwes laat Brigitte zien dat zij een waardig opvolger van Pia Douwes zal zijn, mocht zij ooit met pensioen gaan.
Rob Wiegman geniet duidelijk. Tijdens het nummer ‘’Broadway Baby’’ uit Follies, begint zijn gezicht nog meer te stralen. Na veertig minuten is dit blok helaas ten einde. Niet alleen de zang, dans en het spel waren goed, ook de muzikale begeleiding en het lichtplan waren op en top.

Daarna gaat het ‘’feest’’ verder met Variété & muziektheater. Gevarieerd is het zeker. Ellen ten Damme praat alle losse stukjes aan elkaar. Zelf vertolkt ze ook nog een nummer terwijl ze, zo lijk het, zonder moeite ook nog wat acrobatiek toont. ‘’De wereldband’’ laat zien hoe leuk muziek is, ieder wisselt steeds weer van zijn instrument, ondertussen spelen en zingen zij; ‘’Kate you are my girl.
Eric Robillard speelt een grote baby, een waanzinnige act, die aanslaat bij het publiek. Het is nogmaals duidelijk dat de sfeer er goed in zit.
Ook de Ashton Brothers geven acte de present, wat zij met een laken kunnen is verbazingwekkend. Het hoogtepunt van dit onderdeel is Gert van der Vijver. Hij kan in een zandbak maken wat hij wilt. Eerst tekent hij een sterrenhemel, dat wordt een uil, vervolgens een olifant een leeuw en dan Rob Wiegman.
Carel Kraayenhof en Hans Klok zijn een bijzonder duo, samen weten ze het grote podium en theater om te toveren tot een intiem geheel.

Aan het eind van dit blok verscheen burgemeester Aboutaleb op het toneel. Van hem ontving Rob Wiegman de Wolfert van Borsele penning. Rob Wiegman was duidelijk blij verrast met deze hoge Rotterdamse onderscheiding.

na een korte pauze was het de beurt aan de cabaretiers. Youp van het Hek en Freek de Jonge zongen samen ‘’vluchten kan niet meer’’ met de nodige aanpassingen en een komisch tintje. Daarna zongen de vele Nederlandse cabaretiers ( o.a. Richard Groenendijk, Karin Bloemen, Sara Kroos, Jochem Myjer, Viggo Waas, Bert Visscher) op de melodie van ‘’We are the world’’ een afscheidsnummer voor Rob Wiegman. De avond werd afgesloten voor Martin van Waardenburg en Wilfried de Jong. Er zou een beeld van Rob Wiegman komen. Rob Wiegman werd in een bak gezet en vervolgens werd deze bak vol gestort met beton. Rob Wiegman deed alles om dit te voorkomen maar moest er toch aan geloven. Of hij het leuk vond valt te betwisten. Het is jammer dat de avond op deze manier in het theater ten einde kwam. Buiten werd het publiek nog getrakteerd op een vuurwerkspektakel nadat er een pop ( Rob Wiegman ) in het water was gestort.

Foto’s volgen vanavond