Op donderdag 9 september 2010 ging in de Stadsschouwburg van Antwerpen de musical Dans Der Vampieren in première. De rode loper wordt omringd door vazen waarin het dampende bloed van de slachtoffers van de vampieren de gasten een gepast welkom biedt. Als mij in de foyer ook nog eens een plakje bloedworst wordt aangeboden, is de juiste toon gezet om te gaan kijken naar, zoals Musical Van Vlaanderen het noemt, ‘hilarische horror in een romantisch jasje’.
De grappige en ietwat verstrooid ogende professor Abronsius (gespeeld door Sébastien de Smet) en zijn assistent Alfred (gespeeld door Niels Jacobs) verdwalen tijdens hun zoektocht naar het bestaan van vampieren. Ze komen terecht in het Oost-Europese dorpje Transsylvanië, waar ze gaan verblijven in een herberg. De inwoners van Transsylvanië dragen flinke hoeveelheden knoflook bij zich, wat het vermoeden van het bestaan van vampieren vergroot.
In de herberg van herbergier Chagal (gespeeld door Frank Hoelen) ontmoet Alfred de bloedmooie herbergiersdochter Sarah (gespeeld door Anne van opstal) en Alfred is op slag verliefd en Sarah is ook onder de indruk van hem. Alfred is echter niet de enige die zijn oog heeft laten vallen op deze schone brunette, ook Graaf Von Krolock (gespeeld door Hans Peter Janssens) heeft zijn zinnen op Sarah gezet.
Sarahs vader Chagal heeft Sarah, soms op extreme wijze, willen beschermen tegen ‘het kwaad van de vampieren’ en deze verboden vrucht blijkt voor Sarah toch best interessant te zijn… Op een onbewaakt ogenblik glipt Sarah weg en begeeft zij zich naar het slot van de graaf. Sarahs vader gaat driftig op zoek naar zijn verdwenen dochter, in de angst dat ze mee is genomen door de vampieren. Als Chagal een dag later dood wordt teruggevonden in het bos is het drama compleet…zou je denken. De avond na zijn vondst, komt Chagal echter tot leven als vampier. Professor Abronsius en zijn assistent Alfred weten direct wat er aan de hand is en gelukkig weten ze de in vampier veranderde Chagal te overtuigen hen mee te nemen naar het slot van Graaf Von Krolock.
Als het tweetal aankomt in het slot worden ze door de graaf en diens duidelijk homoseksuele zoon Herbert (gespeeld door Michael Zanders) warm onthaald en op verzoek van de graaf verblijven zij een tijdje in het kasteel. Op zoek naar het echte verhaal achter de vampieren en op zoek naar het hart van Sarah gaan de professor en Alfred in de kelders van het slot op onderzoek uit. Zal het mysterie ontrafeld worden en zou Alfred het hart van Sarah kunnen winnen of kiest Sarah toch voor de charmante graaf? Om deze vragen beantwoord te krijgen, adviseer ik je dringend om dit zelf te gaan bekijken!
De hilarische horror waar ik in mijn inleiding aan refereerde, was voor mij niet makkelijk te vinden. Het is absoluut waar dat er grappige momenten in het stuk zitten, maar om dit nou hilarisch te noemen voert voor mij toch te ver. De kippenvelmomenten werden bij mij niet veroorzaakt door de grappige momenten, maar de zang kreeg dit wel voor elkaar!
Toen ik voorafgaand aan deze première mijn huiswerk deed, werd mij duidelijk dat ik hoge verwachtingen mocht hebben van Hans Peter Janssens en Anne van Opstal. De stem die mij echter het meest opviel, was die van Niels Jacobs. In het eerste lied dat hij, samen met Anne van Opstal, ten gehore brengt, zit ik rechtop in de stoel. Deze twee stemmen passen naar mijn mening vreselijk goed bij elkaar! Ik kan alles woord voor woord verstaan en de door hen vertelde boodschap komt zelfs op mijn stoel (derde rij op het balkon) buitengewoon goed binnen! Als Alfred (Niels) later in het stuk een lied zingt voor Sarah, ben ik ontroerd. Ik tik mijn collega aan en zeg haar: “Ik zou willen dat ik Sarah heet!”. Het lied Für Sarah (voor Sarah) wordt wonderschoon ten gehore gebracht en ook al zie ik Niels voor het eerst in zo’n grote rol: ik ben fan!
Als later de baritonstem van Hans Peter Janssens klinkt, kan ik niet anders concluderen dan dat de verwachtingen zijn waargemaakt. In het duet ‘Middernacht’ (dat hij zingt met Anne van Opstal) komt de bariton schitterend uit de verf! De stem past prima bij de rol van Graaf Von Krolock en eigenlijk geldt dat voor nagenoeg alle stemmen en hun personages. Een compliment voor de casting dus!
Ik benoem eerder het ‘woord voor woord verstaan’ niet voor niets, want helaas was niet alles even goed verstaanbaar. Als het voltallige ensemble ons toezingt bij de kennismaking met de herberg, versta ik geen woord van wat er gezongen wordt. Ook gaandeweg het stuk blijken de liedjes die gezongen worden door het ensemble slecht verstaanbaar. Ik heb me afgevraagd waardoor dit komt en even ging het door mijn hoofd dat het orkest meer volume had dan het ensemble.
De eerste klanken die ik hoor van Goele Deraedt (speelt de rol van de sexy dienstmeid Magda) beloven veel. Het nummer begint rustig en ik ben onder de indruk van haar vocale kwaliteiten. Tot het moment dat het nummer meer body krijgt en Magda flink moet uithalen. De uithalen klinken niet ‘lekker’ en naar mijn idee wordt er zo hard en fanatiek gezongen, dat het bijna geschreeuw wordt. Ook deze stukken zijn niet meer goed verstaanbaar.
De rollen worden door alle acteurs mooi neergezet. Het inlevingsvermogen van de acteurs is groot en dat maakt het stuk heel geloofwaardig. Ook het werkelijk schitterende decor maakt het mogelijk je echt te wanen in het door Roman Polanski beschreven Transsylvanië. Ik ben geen fan van het werken met projectie, maar in Dans Der Vampieren voegt het echt iets toe. In de openingsscène zien we Alfred in de bergen terwijl het sneeuwt en je gelooft direct dat je vanuit je raam naar buiten kijkt naar het slechte weer.
De choreografie die je mag verwachten bij een titel als Dans Der Vampieren wordt grotendeels waargemaakt. De kennismaking met de balzaal waarin een aantal vampieren danst met, naar ik denk, nieuwe slachtoffers is indrukwekkend en vele andere dansscènes voldoen precies aan mijn verwachtingen. De hele zaal wordt betrokken bij het spel en dat maakt het extra spannend. De cast rent overal langs je heen en het moment dat ik een cape van een van de vampieren over mijn hoofd voelde glijden vergeet ik niet snel meer.
De kostuums zien er ook prachtig uit en er is veel zorg besteed aan details! De rode avondjurk van Sarah in combinatie met de balzaal geven mij het gevoel dat ik bij Sarahs entree in de balzaal live getuige ben van de opnames van Sissi!
Tot slot wil ik nog een groot compliment maken aan Allard Blom voor de vertaling. Vaak heb ik met kromme tenen in het theater gezeten omdat Engelse nummers ineens niet meer zo leuk zijn als ze in het Nederlands gezongen worden. De door Jim Steinman geschreven hits (van onder andere Bonny Tyler en Meat Loaf) zijn op zo’n manier vertaald dat ik van elk lied heb kunnen genieten!
Met twee cd’s, teveel plakjes bloedworst in mijn maag, een schitterend fotoboek, een op handen zijnde naamswijziging in mijn hoofd, maar bovenal met een tevreden en voldaan gevoel, verlaat ik de stadsschouwburg. Ook al speelt dit stuk in België, ik kan al onze Nederlandse lezers van harte aanbevelen om dit stuk te gaan zien! Wees echter snel, want waarschijnlijk staat Dans Der Vampieren tot half oktober in de Stadsschouwburg van Antwerpen.
Door Laurens Heuzinkveld
