Annie, Wie heeft er niet gehoord, van het weesmeisje met rode krullen die het hart van Oliver ‘’ Daddy’’ Warbucks doet smelten? Ze is terug in Nederland (met de Kerst in Antwerpen) en hoe! Albert Verlinde Entertainment brengt een eigentijdse versie van Annie in de Nederlandse theaters.

Annie gaat niet alleen over een weesmeisje, dat op zoek is naar haar ouders en met de kerst mag logeren bij de rijke miljardair Warbucks. Het gaat ook over crisis, hoe geld het slechtste in mensen naar boven haalt en hoe een kind het hart van een stugge chagrijnige en vooral rijke man weet te veroveren. Een verhaal dat juist in deze tijd weer zo actueel is.

De eerste scènes worden gespeeld door de kinderen uit de musical. Deze scenes zitten goed in elkaar. Het is zichtbaar dat er veel gerepeteerd is. Er wordt zuiver gezongen, ze weten wat ze moeten doen, waar ze op toneel moeten staan en hoe ze lief en aandoenlijk moeten zijn. Deze weeskinderen wil je het liefst in je armen sluiten.

In het programmaboekje valt te lezen dat een van de kinderrollen, Pepper, wordt gespeeld door de 20-jarige Lisa Scheffer. Het valt totaal niet op dat zij al zo oud is. Haar acteerwerk is fantastisch, ze kan zo door voor een meisje van 13. Met elkaar zetten ze een geweldige ‘’Hey Buschauffeur ‘’ neer. De kinderen bewijzen dat ze tegelijkertijd kunnen zingen en acteren, ook het dansen gaat ze heel goed af. De zaal barst na dit nummer in een verdiend oorverdovend applaus uit. Mirre Licht die de rol van Annie speelt is de ster van de voorstelling. Niet omdat Annie de hoofdrol is, maar vooral door haar loepzuivere stem, fantastische acteerwerk, open vrolijke gezichtje en haar innemendheid waarmee ze het hart van Oliver ‘’Daddy’’ Warbucks en het publiek in de zaal weet te veroveren.

“Daddy”Warbucks wordt gespeeld door Tony Neef. Het heeft hem zijn haar gekost, een teken dat hij het heel serieus neemt en dat is te zien. In het begin is het een harde, bijna criminele man. Er lijkt geen greintje gevoel in hem te zitten totdat hij Annie steeds beter leert kennen en zijn gevoel durft te tonen. Tony Neef weet deze twee uiterste fantastisch uit te werken. Het punt waarop hij van de strenge stugge man, in een man met gevoel verandert is indrukwekkend. Zijn samenspel met Maike Boerdam, zij speelt zijn assistente Grace Farell, is van hoog niveau . Ze voelen elkaar haarfijn aan. Er is duidelijk chemie tussen hen. De manier waarop ze met Annie omgaan en hoe zij van haar houden is alsof ze al jaren getrouwd zijn en samen een kind opvoeden. Zowel Tony als Maike mogen in Annie laten horen dat ze kunnen zingen, Maike zelfs het gevoelige ‘’Morgen’’ wat echt ontroert.

De eer om Miss Hannigan te spelen is aan Jenny Arean, ze zet een echt loeder neer. Een mens dat je direct haat, waar je bijna bang voor bent en die je het liefste van het podium wilt halen en de vloer wil laten boenen totdat die glimt zoals het dak van The Empire State Building. De Kap en Grime hebben bij haar goed werk verricht. Ze is lelijk gemaakt waardoor haar rol nog meer overtuigt. Joey Schalker en Cindy Bell zorgen met hun rollen van Haantje Hannigan en Lily Waldorf voor de komische noot in het stuk. Ze vullen elkaar aan en hebben al snel de lachers in de zaal op hun hand. In het ensemble speelt en danst Pieter de Groot mee. Hij valt op, van begin tot het eind. Hij danst met veel souplesse. Hij heeft al eerder laten zien dat hij een begaafd danser is en het wordt tijd dat hij een grotere rol krijgt in een musical waarbij hij zijn danskunsten echt kan tonen.

‘’Annie’’ is echt musical musical. Er wordt in gedanst, zelfs tapdans passeert de revue, gezongen en geacteerd. Albert Verlinde weet dat de vertaling wel snor zit als hij Allard Blom laat vertalen. Zijn vertalingen voor familievoorstellingen zijn altijd raak. Korte krachtige teksten, herhaling en eenvoud maken zijn vertalingen heel geschikt voor kinderen. De kleding past goed bij de tijd en personages, op de pruik van Grace Farrell na. Deze oogt stug en onvriendelijk terwijl zij juist een hartverwarmende vrouw is. De choreografie is tijdloos en past goed bij het verhaal. Tapdansende mannen die voorbij komen wanneer Annie naar een musical gaat, is leuk gevonden om zo even terug te blikken naar musicals uit de jaren 20 van de vorige eeuw.
Het decor is eenvoudig, vooral functioneel en met enkel een kleine verandering in meerdere scènes bruikbaar. Sommige scènes hadden wellicht wat verder uitgediept kunnen worden, de personages Haantje Hannigan en Lily Wardorf hadden wat meer mogen groeien. Ook is de overgang van de ene naar de andere scene soms wat abrubt. Je bent nog in het ene moment en gaat dan direct over naar een volgende passage, welke niet altijd even logisch lijkt. Desalniettemin is deze versie van Annie een heerlijke show.

Annie de musical is een fijne familievoorstelling, een voorstelling die je een keer gezien moet hebben. De musical zorgt voor een lach en een traan. Zeker in de periode rond Kerst is dit een voorstelling die je gewoon moet gaan zien.
Voor meer informatie www.theaterhits.nl