Afgelopen december bereikte Liesbeth List de respectabele leeftijd van 70 jaar. Hoe anders dan in het theater omgeven door haar publiek en gedragen door de prachtige liederen over leven, liefde en dood kan zij haar verjaardag vieren. Omringd door haar eigen band neemt Liesbeth haar publiek mee vanaf het begin van haar carrière in de jaren ’60 toen zij haar eerste auditie deed bij Toon Hermans, naar de intense chansons van Jacques Brel, de ontmoeting met Frank Boeijen, de zegetocht van ‘Piaf de musical’, de Mauthausen cyclus van Mikis Theodorakis en natuurlijk een leven lang met Ramses Shaffy.
Ze opent met het mooie “ Non, Je Ne Regretette Rien” van Piaf en laat duidelijk zien dat ze nergens spijt van heeft. Dit is tegelijkertijd de grote kracht van Liesbeth, zo zal de hele avond blijken. Het kunnen vertellen van een liedje met de uitdrukkingen in haar gezicht en de gebaren met haar handen. Liesbeth vertelt over hoe het idee ontstond voor deze tournee en besluit tenslotte dat het een avond moet worden waar in we vieren dat we allemaal nog op deze aarde aanwezig zijn.
Het eerste gedeelte is met name gewijd aan de Brel periode met “Brussel”, “Dat soort volk” en “Amsterdam”. Liedjes waar Liesbeth voor heeft moeten vechten om ze op de plaat gezet te krijgen, maar uiteindelijk heeft ze uit handen van Brel zelf hier een gouden plaat voor mogen ontvangen, zo vertelt ze tussen deze nummers door.
Via Frank Boeijen naar het indrukwekkende “ Oude Foto” , geschreven door Freek de Jonge. Liesbeth vertelt de aangrijpende achtergrond van dit lied en na afloop voel je een zucht van spanning door de zaal gaan. Voor de pauze vertelt ze nog hoe Albert Verlinde haar zover heeft gekregen om Piaf de Musical te gaan doen en ze sluit af met “Milord” .
Na de pauze komt de periode met Frank Boeijen aan de beurt en vertolkt ze 2 liedjes van de Mathausen Cyclus van Mikis Theadorakis. Dit maakt wederom enorme indruk op de zaal. Uiteindelijk komt de belangrijkste artistieke persoon in het leven van Liesbeth aan de beurt: Ramses Shaffy. Samen met de gitarist van haar 5 koppige combo zingt ze de “ Pastorale”, gevolgd door “Vivre” waarbij de stem en beelden van Ramses aanwezig zijn. Het einde is inzicht maar Liesbeth moet veelvuldig terugkomen om een toegift te geven. Na het langdurige applaus komt Albert Verlinde op het toneel om het borstbeeld aan te bieden uit naam van zijn bedrijf. Het borstbeeld, gemaakt door Raphael Hermans, de kleinzoon van Toon Hermans, wordt door Liesbeth onthuld samen oud premier Wim Kok, die samen met zijn vrouw al jaren lang Liesbeth volgt.
Met een Ramsas Medley komt de avond dan echt tot een einde. Liesbeth laat samen met haar combo zien dat zij na 70 jaar er nog steeds staat en een prachtige mooie en ontroerende avond neer kan zetten.
Liesbeth heeft aangegeven dat dit waarschijnlijk haar laatste grotere tournee is, maar om af te sluiten met de woorden die Wim Kok tegen haar sprak: “ Laat af en toe nog wel wat van je horen”.
Meer informatie over deze tournee kunt u vinden op www.theaterhits.nl.
Foto’s van deze avond kunt u vinden in het fotoalbum.