Daddy Cool kon geen betere dag treffen om in première te gaan, na een koude zomer scheen nu wel de zon. Op het dakterras van het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam werd daar gisteren nog even van genoten. Met al een zonnig gevoel ving zo de première aan.

De voorstelling swingt meteen, vol overgave wordt er gedanst door de dansers waarbij de meest zware en moeilijke passen aan bod komen. Na de dansscene zien we de kleine Sunny met zijn moeder Pearl (Joanne Telesford) in Suriname. Samen vertrekken zij, voor Sunny om onbekende reden, naar Nederland. Daar leert Sunny Roos kennen, een Nederlands meisje van elf. Samen zingen zij ‘’Sunny’’.
Door middel van een mooie scenewissel zijn we 15 jaar verder. Sunny, nu door Ruben Heerenveen gespeeld, is inmiddels 25 jaar. Hij is danser en wil met ‘’zijn’’ crew de danswedstrijd dit jaar winnen. Ruben Heerenveen, een nieuwkomer in de stal van Albert Verlinde, is een grote aanwist. Hij zingt aardig, acteert goed en danst de sterren van de hemel. Daarnaast is hij een charmante verschijning, wat hij goed weet te gebruiken op toneel.

Kim-Lian van der Meij is zijn tegenspeelster Roos. Als zij Sunny, als in zonnig, herkent zingt Roos net als 15 jaar geleden ‘’Sunny’’. Een kippenvel moment. Kim-Lian heeft de gave om te blijven groeien. Ze is niet alleen geweldig gaan dansen ( Hoeveel uur training hierin zit, willen we niet weten) ook vocaal is zij weer sterker geworden. Kim-Lian is een mooie Roos die keer op keer ervoor weet te zorgen dat iedereen naar haar kijkt. Kortweg, de ster van de avond.

Sunny is samen met zijn moeder Pearl in de Bijlmer in Amsterdam komen wonen. Zij vinden hun thuis bij Linda, gespeel door Jetty Mathurin. Overtuigend en WOUW, zijn de twee woorden die bij haar passen. Ze is een typische Surinaamse vrouw , die door haar leven in Holland al flink vernederlandst is. Jetty weet haar rol tot in de kleine details te spelen en is mede daardoor zeer overtuigend.

Ma Beker is de moeder van Roos, zij heeft er ooit voor gezorgd dat Sunny zijn vader niet heeft leren kennen. Alles doet ze voor haar dochter, zo zegt ze, maar of dit wel echt waar is… Aan Anne-Mieke Ruyten de eer om deze rol te spelen. Ze is niet de beste danseres van deze voorstelling, de beste actrice is ze zeker wel. Je hoeft maar heel even naar haar te kijken of je hebt al een pesthekel aan haar. Het zou je moeder maar wezen…

Joanne Telesford mag met een indrukwekkend mooie solo weer laten horen hoe goed zij kan zingen. Je hoort het verdriet dat zij heeft en al jaren met haar mee draagt, in haar stem. Ze is een liefdevolle moeder met een warm hart, die duidelijk veel over heeft voor haar zoon Sunny en anderen in haar omgeving.

Rogier Komproe is Razta, één van de dansers uit Sunny’s crew. De rol is onder zijn huid gekropen, Rogier is zichtbaar in zijn element. Zijn gilletjes als beledigde Surinamer zijn hilarisch. De zaal eet uit zijn hand en tussen alle serieuze momenten in, die dit stuk kent is hij een grappige afwisseling.

Het decor is minimaal gehouden met maximaal gebruik. Meer decor is ook niet nodig. De cast speelt zo ontzettend sterk dat meer decor alleen maar zou zorgen voor afleiding. Misschien ligt daar ook wel de kracht in de producties van V&V Entertainment. Veelal kennen de shows van V&V een minimalistisch decor.

De muziek van ‘’Daddy Cool’’ is van Frank Farian, niet alleen zijn er nummers van Boney M gebruikt. Ook Eruption en Milli Vanilli komen aan bod. Daarnaast is er ook een subtiele verwijzing naar Ducksauce waarmee hij nog niet zo heel lang geleden een grote hit had. Jammer was wel dat de muziek zo nu en dan de acteurs overstemde en zij mede daardoor niet altijd even verstaanbaar waren.

Daddy Cool is een leuke, vrolijke, sfeervolle musical. Een voorstelling die je na de slechte zomer van 2011 gezien moet hebben om de winter Sunny, als in zonnig, tegemoet te treden.