Bijna iedereen kent het verhaal van de Engelse volksheld Robin Hood wel. Hij stal van de rijken en verdeelde zijn buit onder de armen. In deze versie van studio 100 komt de goeddadigheid van Robin Hood nauwelijks naar voren. Belangrijker is zijn puberale liefde voor jonkvrouwe Marianne.
Jelle Cleymans mag, als Robin Hood verliefd worden op de mooie Marianne. Dat dat liefde op het eerste gezicht is van zijn kant, is niet heel raar. Dat Mooie Marianne ook direct verliefd op hem is, doet meer verbazen. Robin Hood is niet groot, knap en mannelijk. Cleymans zet een olijke Robin neer. Een jong fris iemand die alles positief ziet. Zijn grappen zijn niet altijd even goed getimed en komen daardoor soms erg flauw over. Vocaal gezien is hij niet altijd even goed. Zijn’’Ik ben Robin Hood’’ in de tweede akte daarentegen is wel sterk en is precies waar je de hele voorstelling al op wacht. ‘’Robin Hood de musical’’ kent weinig spanning, kabbelt langzaam voort, zeker in de eerste akte, als rustig water. Diepgang in de rollen van Marianne en Robin ontbreekt. Alles is niet alleen veilig geschreven, het is door de acteurs ook op veilig gespeeld. Dit is zonde, Free Souffriau had heel veel meer kunnen halen uit Marianne. Maar het is niet alleen door deze twee hoofdrolspelers dat de voorstelling weinig spanning en vaart kent. De dansscene lijkt er als opvulling tussen gezet, omdat dans nu eenmaal in een musical hoort.
Kleine Robin, Remi de Smet, durft wel. Hij zit niet vast tussen de lijnen, kleurt daar op de juiste momenten buiten en weet als 10-jarige jongen al precies hoe hij het publiek moet bespelen. Hij zet de scene ‘’Kleine Robin’’ perfect neer en weet de aandacht naar hem toe te trekken. Owee als je de andere kant op kijkt.
Walter Baele speelt een dubbelrol in deze voorstelling. De aanstellerige Wachter John en Simpele Joe die niet helemaal goed bij zijn hoofd is. Hij heeft een goede komische timing en voert zijn spel door tot het kleinste detail. Wat hem in tegenstelling tot de gehele musical wel lukt, is al het publiek te bekoren. Niet alleen moeten de kinderen om hem lachen, ook de volwassenen ( ouders ) hebben plezier om hem.
Robin Hood de musical kan op vele punten nog groeien. De cast zal vast en zeker beter op elkaar ingespeeld raken, de muziek zo instellen dat het de acteurs niet meer overstemt moet ook niet heel moeilijk zijn. Daarnaast kunnen de acteurs door vertrouwd te raken met hun rol werken aan diepgang, zodat ook het oudere publiek zich meer amuseert en door te spelen met spanning en snelheid kan dit zomaar nog eens een leuk uitje worden voor het hele gezin tijdens de paasdagen.
