web analytics

Lieven Debrauwers „Nog steeds meneer Pauline en Paulette”: een tribute-show met een toets van cabaret

Lieven_Debrauwer-portret

Vrijdagavond 13 december, de vijfde show van Lieven Debrauwer gaat officieel in première in het Fakkeltheater. De verzamelde pers en genodigden maken zich op voor een cabaretvoorstelling door de man die bekend staat als de regisseur van de Vlaamse cultfilm Pauline en Paulette, vandaar ook de naam van de show: „Nog steeds meneer Pauline en Paulette.”

Lieven Debrauwer brengt met deze show een duidelijke hulde aan zijn theaterhelden, die hij met de regelmaat van de klok de hemel in prijst. Zijn gesprekjes met hen vanuit diezelfde hemel zijn een leuke insteek, maar vaak te gespeeld en nietszeggend. Ook de zin: „Iedereen kent mij als regisseur van Pauline en Paulette, maar ik heb mezelf beloofd cabaretier te worden” wordt tot vervelens toe herhaald. Een grote tip Lieven, als je wil dat mensen vergeten dat je ooit filmregisseur was, zwijg er dan gewoon over en zorg voor een leuke show, wedden dat de helft van de zaal dan niet eens meer weet welke film je nu weer maakte?

Want daar zit ook het grote gebrek bij deze voorstelling, leuke, eigen grappen en anekdotes. „Nog steeds meneer Pauline en Paulette” wordt dan wel verkocht als een show met minder persoonlijke verhalen en meer vertellingen over Toon Hermans, Annie MG Schmidt, Jasperina de Jong en andere helden, maar dan maak je geen cabaret meer.

Dan maak je een tribute-show die gladjes door het publiek heen glijdt, zonder die prikkende weerhaakjes die cabaret zo eigen zijn.

Het moet wel gezegd, ik heb nog maar zelden een volwassen man met zoveel kinderlijk plezier op een podium zien staan. Dat het theater het ware thuis is voor de voormalig regisseur wil ik dan ook graag geloven. De liedjes die hij brengt zijn ook niet slecht, hooguit in sommige gevallen een ongelukkige keuze met enkele nummers die zo specifiek Nederlands zijn dat een Vlaams publiek er weinig mee heeft. Het is een edele taak om het cabaret in Vlaanderen nieuw leven in te willen blazen, maar ik vrees dat dit niet zal gebeuren door oud Nederlands materiaal te recyclen.

Dat deze show een aanrader is zal u me niet horen zeggen, maar dat hij volstrekt waardeloos is ook niet. Er waren oprecht grappige passages en de bewerking van „Margootje” is er eentje om te onthouden. Voor wie Lieven Debrauwer graag zelf eens aan het werk ziet, in plaats van naar zijn werk te kijken, is dit uiteraard een uitgelezen kans. Maar toch, als je de keuze hebt tussen dit en een goed boek, kies dan het boek.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>