web analytics

Category Archives: Interviews

Saturday Night Fever | Michelle verhoogt de discofever in het Luxor Theater

Foto: Roy Beusker

Michelle Splietelhof nam enkele maanden geleden de rol van Stephanie Mangano in Saturday Night Fever over van Noortje Herlaar. Na afwezigheid van twee maanden, wegens een gekneusde rib en stemproblemen, mocht ze op 5 juli weer in de huid van Stephanie Mangano kruipen. Zo had ook de regio première in het Nieuwe Luxor Theater voor Michelle een speciale betekenis. Voorafgaand aan deze regio première sprak ik telefonisch met haar.

Het nieuwe Luxor Theater is een geliefd theater bij veel acteurs. Via sociaal media wordt dit veel kenbaar gemaakt door hen. Ook Michelle komt graag in het Luxor Theater. Het is vanuit Amsterdam relatief dichtbij, de sfeer is fijn, er is altijd enthousiast publiek, een goede akoestiek, prettig en goed personeel en fijne kleedkamers.
Ook voor het publiek is het nieuwe Luxor Theater een fijn theater. De stoelen zitten prettig, er heerst een fijne aangename sfeer en het toneel is vanaf elke plek goed te zien. Het toneel is ruim, waardoor het decor van Saturday Night Fever goed tot zijn recht komt. Het ensemble, vol fantastische dansers, heeft de ruimte om de dans uit te voeren. Dit zal ongetwijfeld altijd vol energie gebeuren, al ondersteunt dit theater dat nog eens extra.

Dat Michelle aan haar stem is geopereerd en ze net terug komt van een gekneusde rib is niet te merken. Vooraf gaf ze aan dat ze een gezonde spanning voelde voor deze regio première. Dit heeft ze omgezet in een prima voorstelling. In het ensemble ( toch voornamelijk dansers) danst ze goed mee. Ze beweegt soepel, op de juiste maat en maakt haar passen af. Vocaal is ze sterk zoals altijd. Haar solo tijdens de tweede akte wordt beloond met een welverdiend applaus.
Dat ze vocaal zo sterk is, dankt ze aan haar eigen inzet. De nummers uit Saturday Night Fever, zijn vooral van de Beegees. Vocaal niet het makkelijkste. Michelle heeft hiervoor niet speciaal zangles moeten nemen omdat zij gedurende haar hele carrière altijd al zanglessen volgt.
Dat Michelle maar een korte voorbereiding heeft gehad viel niet op. Voordat ze geblesseerd raakte had ze maar korte tijd voor repetities. Nu moest ze alles weer ‘’opnieuw’’ leren. Gelukkig kende ze haar teksten en choreografie nog. De klappen van de zweep waren bekend, waardoor het repeteren nu ontspannen ging.

Joey Ferre die de rol van Tony Manero al vanaf begin af aan speelt, is duidelijk gegroeid in zijn rol. In februari ontbrak het nog aan een goede mannelijke hoofdrolspeler, Joey heeft zich van jongetje ontpopt tot man. Hij is sexyer, heeft zijn stem veel beter onder controle en verleidt nu met overtuiging een vrouw. De chemie tussen hem en Michelle is duidelijk aanwezig. De laatste knipoog van Michelle vlak voordat het doek zakt en zij haar Tony mag kussen, spreekt boekdelen.

‘’Saturday Night Fever’’ is voor iedereen anders, voor Michelle is dat niet elke week stappen. Ze gaat liever gezellig met vrienden borrelen, een hapje eten of de kroeg in. Zo nu en dan gaat ze weleens naar een club om daar een dansje te doen en lekker los te kunnen gaan. ‘’Saturday Night Fever’’ in het Luxor Theater is na afloop van de voorstelling, te midden van een grote discobol en een heuse discovloer op donderdag, vrijdag en zaterdag. Onder het genot van een drankje, kun nagenieten van deze swingende feel good musical en zelf nog wat met de voetjes van de vloer.

Michelle Splietelhof moet het nog even rustig aan doen. Ze bouwt het aantal voorstellingen langzaam op. Deze week is zij tweemaal te zien, volgende week viermaal en daarna zal ze alles spelen. Wat de toekomst voor haar brengt, nu Ghost geannuleerd is, is nog niet duidelijk. Ze is druk bezig met auditeren. Daarnaast zal ze zeer waarschijnlijk meewerken aan een project bij Vocal Center, hier volgt Michelle ook haar zanglessen.

Saturday Night Fever staat tot en met 15 juli in het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. Daarna zal de voorstelling tot en met 29 juli te zien zijn in Heerlen.
Voor tickets via het Luxor Theater klik hier
Voor tickets via Seetickets klik hier

Fotografie: Roy Beusker
Recensie Saturday NightFever klik hier
Recensie Michelle Splietelhof in SNF klik hier

Tony Neef | Geld betekent vrijheid, je kunt alles doen maar niet alles kun je kopen.

Tony Neef

In 1996 speelde Tony Neef in Miss Saigon de rol van Chris. Een rol waarmee hij meteen bekendheid verwierf, maar ook een rol waar hij naar eigen zeggen te oud voor was. Nu mag hij voor het eerst een rol gaan spelen die ver van de jonge prins vandaan ligt, een rol die zijn leeftijd representeert. Hij is Daddy Warbucks in Annie de musical.
De voorstelling komt ook nog eens op het juiste moment, Annie de musical speelt zich ook af in crisistijd. Annie zal voor de mensen die voor het eerst naar het theater komen een belevenis zijn. Alleen al het nummer ‘’Morgen’’ waarin duidelijk naar voren komt dat je hoop moet blijven houden. Dat en de personage Annie, blijf je de rest van je leven herinneren.

Warbucks spelen is een uitdaging. Hij leeft voor het geld en is een klootzak. Tony is dat niet. De partner van Tony is Joods en kan zoals veel Joden goed met geld omgaan. Dankzij hem kan hij altijd pinnen, dat geeft een rijk gevoel. Maar echt rijk zijn zit hem in liefde en gezondheid. Je kunt heel veel geld hebben,maar nog steeds niet de liefde van je leven gevonden hebben. Ben je dan gelukkig? Geld betekent vrijheid, je kunt alles doen, maar niet alles kopen!
Ik hoop dat ik in deze voorstelling niet alleen maar opval door het mooie zingen. Men weet wel dat ik dat kan. Dat ik ook nog geloofwaardig kan acteren, dat wil ik laten opvallen.

Tony heeft al veel kanten van de ‘’theaterkunst’’ beoefend. Na Miss Saigon was hij onder andere nog te zien in grote producties als Chicago en Titanic, , maar ook in kleinkunst (Te denken valt aan: Telkens weer het dorp). Een heel ander vak. Daarnaast spreekt hij animatiefilms en series in en schrijft hij teksten. Vroeger kon hij er al niet tegen als bijvoorbeeld zijn oma de Sinterklaasgedichten voorlas. Hij kon dat beter en deed dat dan ook. Zo was er van zijn hand die grote hit ‘’Jij bent zo’’ van Jeroen van der Boom. Het gaat er volgens Tony dan ook niet om of je op tv bent, of bekend bent, juist niet, hij probeert juist uit de bladen te blijven, het gaat om het hebben van werk. Daarom richt hij zich niet alleen op musical, maar gebruikt hij ook zijn andere talenten.

Werken met kinderen, dat moet je nooit doen, werd Tony veel gezegd. Werken met een hond, dat is al helemaal uit den bozen. Sta jij te acteren op award niveau, is iedereen aan het kijken of die hond wel stil blijft zitten. Je anders voorbereiden gaat niet, daarnaast heb ik er ook nog geen ervaring mee. Ik ben benieuwd hoe het is om echt met kinderen te spelen. In Miss Saigon speelde ik op het einde wel heel even met Tam, maar dat is totaal wat anders.

De film Annie heeft Tony nog niet gezien, iets wat hij zeker gaat doen in de vakantie. De musical heeft hij al wel gezien. De versie die door Stardust Theatre werd geproduceerd. Het was een beetje een cartoonische voorstelling. Een hele leuke show die hij twee keer heeft gezien. Tony’s eerste herinnering aan de musical Annie is het kindje Molly in die show die hij heel erg leuk vond. Ook herinnert hij ook nog als de dag van gisteren hoe Grace, gespeeld door Margot Giselle flauw viel. Dat deed ze zo ontzettend goed. Als hij aan Annie denkt, denkt hij daaraan.

Kippenvel in deze musical krijg je op twee manieren. Jenny Arean en Gerrie van der Klei zijn als Miss Hannigan echte takkewijven. Daar wil je echt niet bij in de buurt komen.
Ook dat wat de regisseur in deze versie graag wil. Het moment waarin Warbucks in Grace de liefde ziet, ik hoop persoonlijk dat dat voor kippenvel gaat zorgen. In de voorgaande versies en de film was de liefde tussen hen niet zo aanwezig.

Maike Boerdam | Dan krijg ik tranen in mijn ogen

www.puurtheater.nl | Marsha Brink-7

Maike Boerdam, bekend van vele musicals, zoals Miss Saigon, Mary Poppins en Sunset Boulevard, gaat in de nieuwe versie van Annie de rol van Grace Farrel spelen. Na de bekendmaking wie de rollen van Annie en de weesmeisjes gaan spelen spraken wij met haar over de musical en haar verwachtingen.

De musical Annie is al een aantal keren in Nederland uitgebracht, maar door de vernieuwingen in deze versie wordt het volgens Maike een prachtige show. “Het is een hele nieuwe cast en ik denk ook wel verfrissende keuzes. Het decor is nieuw. Deze wordt ook echt helemaal nieuw gemaakt. Ik heb dat vandaag nog speciaal nagevraagd bij de regisseur, maar dat is dus echt zo.” Ook het feit dat het een tourende productie is vindt Maike fijn. “Het leuke is dat we het land in gaan. We komen ook in de kleinere plaatsen. Dus je komt echt naar de mensen toe.” Maar doordat er nieuwe kinderen in deze productie zitten wordt het volgens haar al een totaal andere voorstellen. “In principe is dat al genoeg.”

Zoals bijna iedere Nederlander heeft ook Maike de film een aantal keren gekeken. “Ik heb zo graag naar die film gekeken, maar echt. Zeker het moment dat Annie die brug opklimt, op het einde. Je weet dat ze er niet afvalt, maar ik vond het elke keer doodeng. Zo’n klein, jong meisje en die speelt dat zo goed.” De musical daarentegen heeft ze nog nooit gezien. “Ik ben in principe wel blij dat ik ‘m nog niet als musical heb gezien, want dan ben ik gewoon nog helemaal open. Dan kan ik er echt mijn eigen draai aan geven.”

De rol die Maike gaat vertolken, Grace Farrel, is volgens Maike een mengelijk van Winifred (Mary Poppins) en Maria (Sound of music). “Grace is een jonge, sterke vrouw die door Warbucks wordt aangezien als de man in huis. Iemand die alles voor hem organiseert en die alles weet en doet. Stiekem vindt zij hem wel echt heel erg leuk, maar hij ziet haar gewoon als ‘one of the guys’. Grace heeft het naïeve, maar wel het sterke en het lieve van Winifred en het toch wel beetje baldadige van Maria.” Afgelopen week heeft de cast voor het eerst een scriptlezing gehad. “Tony , de regisseur en ik willen proberen om met die onuitgewerkte romance tussen Grace en Warbucks iets meer te doen. Dat het een beetje in de verf gezet wordt.”

Het werken met kinderen is voor Maike niet nieuw. In vele van haar voorgaande producties heeft zij mogen samenwerken met kinderen. “Die kinderen, nu ook, dan zit ik te kijken en dan krijg ik tranen in mijn ogen. Gelukkig zat Tony naast mij en die had gelukkig ook tranen in z’n ogen”. Ondanks dat het prachtig is om met die talentvolle kinderen te werken vertelt Maike dat het soms ook vermoeiend is. “Het repeteren is tegenwoordig beter en beter en beter. De kinderen kunnen de rol helemaal van voor naar achter en weer terug voordat ze met de cast mee komen repeteren. Dan doen ze het gewoon dat je denkt ‘wow, wat ongelooflijk knap’.” Ze geeft aan dat je tijdens de show heel scherp moet blijven. “Een kind kan zomaar ineens z’n tekst vergeten of een beetje moe zijn, omdat ze een proefwerk hebben gehad op school. Je moet heel erg bij het kind zijn en daarmee meegaan. Als actrice is dat zalig, als je maar gewoon er bij bent.”

Na een aantal producties in vaste theater gaat Maike nu weer het hele land door. “Het rondreizen wordt zwaar. Ik ben nu rond 12 uur ‘s nachts thuis. Ik denk dat het straks een paar keer erger wordt.” Maar in deze tijden is ze blij dat ze werk heeft. ” En ik ga mij daar nu geen zorgen over maken. ‘We will cross that bridge when we het there.’ Ik ga het maar gewoon doen.”

De reden waarom iedereen naar de musical Annie moet komen kijken is voor Maike erg duidelijk: “omdat ik erin sta”, zegt ze lachend. Volgens Maike is het een fantastische, mooie, grappige, liefdevolle familiemusical, die je een leuke avond bezorgt. “Je kan kijken naar al die zoekprogramma’s op televisie, maar kijk maar gewoon wat voor ongelooflijk talent er op de bühne staat. We hebben net 36 talentvolle meiden gezien. En dat kan je gewoon live meemaken. Dat is de grootste reden om te komen kijken.”

Elise Berendse | De keuzes van Elise

www.PuurTheater.nl | Marsha Brink

Tijdens de perspresentatie van Ja Zanna, nee Zanna legden wij Elise enkele keuzemogelijkheden voor.

M-Lab of Carré?
Elise kiest direct voor M-Lab, ondanks dat zij ook in het mooie Carré heeft mogen spelen. “De eerste dag dat ik daar stond was ik jarig. Ik opende met Mama Mia de akte. Dat was heel feestelijk. Je staat daar op het toneel en ziet dan de zaal.” Maar ondanks dat houdt ze van het M-Lab. “Maar ik houd van klein. Ik houd van intiem. Ik houd van de stukken die ze hier doen. Ze zijn net even meer mijn smaak. Wat spannender, iets meer met een randje.” Elise vertelt ook dat ze ervan houdt dat het publiek op twee meter afstand van zich heeft en dat ze het publiek allemaal kan zien. Dit heeft wel als gevolg dat het enger is. “Maar ook heel lekker. Je voelt de zaal. Je voelt hoe ze overal op reageren. Ik heb het gevoel dat het makkelijker is om te ontroeren op zo’n kleine afstand.” Volgens haar kan men in het M-Lab kleiner spelen en meer laten zien wat er in de spelers omgaat. “Eigenlijk vind ik dit heel leker. Het kan mij niet klein genoeg zijn.”

Hoofdrol of understudy?
“Understudy!” Afgelopen jaar heeft Elise voor het eerst ervaring opgedaan als understudy in de rol van Luisa in de musical Zorro. In deze rol was zij understudy van Michelle Splietelhof. “Dat is mij goed bevallen. Ik had het geluk dat ik een hele leuke ensembleplek had.” Elise vindt het dragen van een hoofdrol vrij zwaar en een grote verantwoordelijkheid. “Ik was vrij kritisch naar mezelf toe, dus ik vond het best zwaar. Als je understudy bent dan ga je elke keer als je opgaat er helemaal voor.”

Homo of hetero?
“Ik ben hetero.” Elise is zo gewend aan homo’s om zich heen en kijkt daar niet meer van op. “Ik heb geen problemen met homo’s. Maar ik kan me voorstellen dat als ik op vrouwen zou vallen dat dat enorm heftig zou zijn. Vind maar eens een vrouw. De homo’s zijn zo ernorm vertegenwoordigd, maar vrouwen die op vrouwen vallen kom je minder tegen. Het lijkt mij best lastig om daar een match in te vinden.”

Ja Zanna of nee Zanna?
Heel stellig antwoordt Elise met “nee Zanna”. Zij geeft aan dat Zanna erg begint bij het creeeren van de wereld en begint heel erg uit de norm en wijkt daar niet vanaf. “Dat is het moment dat mijn personage op een jongen valt. Dat kan niet in zijn wereld. Uiteindelijk is hij wel degene die zich er voor openstelt. Maar zoals hij begint, denk ik, ‘nee Zanna, zo moet het ook niet’.”

Boris Schreurs | Boris maakt een keuze

Boris Schreurs

Na de perspresentatie van Ja Zanna, nee Zanna spraken wij met Boris Schreurs. Wij legden Boris een aantal keuzes voor.


Dansen of musical?
Op dit moment gaat Boris voor musical, omdat hij graag speelt. Zowel in het dansen als musical heeft Boris al enige ervaring. “Maar ik ben nu echt wel gefocust op spelen. Dat is waar ik eigenlijk heel graag mee verder wil. Ik vind het natuurlijk ook tof om te zingen.” Boris geeft aan dat hij in zingen een enorme uitdaging ziet. Maar het dansen, zingen en spelen combineren is voor hem een ideale situatie.

Zomer of winter?
“Zomer! Definitely! Ik voel me sowieso duizend keer beter als de zon schijnt.” Boris geeft aan dat hij echt last heeft van een winterdepressie en in de winter het liefst naar het buitenland gaat. “Ik vind het leuk met kerst, maar geef mij maar de zomer. Dan is iedereen vrolijk op straat.”

Home of hetero?
“Homo. Als ik het over zou moeten doen dan zou ik nog steeds voor homo kiezen.” Boris komt uit een heel open-minded gezin en geeft aan nog nooit probleem te hebben gehad met zijn homoseksualiteit.

Ja Zanna of nee Zanna?
“Ja Zanna. Ik denk dat het een heel leuke en succesvol stuk gaat worden.” Boris vertelt dat de pas anderhalve week bezig zijn met reperteren maar dat het een heel leuk stuk is om naar te kijken en de muziek erg leuk is. “Ik ken ook helemaal geen stuk dat allemaal typetjes heeft en over homoseksualiteit gaat. Het is allemaal heel leuchtig gebracht, maar uiteindelijk zit er wel een diepere laag met een boodschap achter. En dat wordt wel een op een hele goede manier gebracht.”

 

Freek Bartels | Ambassadeurs Freek Bartels en Charly Luske over Dream4Kids

Freek Bartels

Bij een stichting horen ambassadeurs, zo krijgt de stichting meer naamsbekendheid en misschien een eigen dag. De ambassadeurs van Dream4Kids zijn onder andere Tanja Jess, Patrick Martens (van ZOOP), Charly Luske (We Will Rock You) en Freek Bartels (Joseph). De laatste twee wilden graag uitleggen wat ze op een dag als deze doen.

Freek Bartels heeft ooit ten tijde van Joseph een droom voor een meisje mogen vervullen. Zij was erg ziek en wilde heel graag naar de musical. “Het mooie vond ik de kracht van dat meisje en dat zij er heel erg van genoot. Die hele dag was van begin tot het eind georganiseerd en ik was daar best door geraakt.” Freek wilde zich toen graag inzetten om dromen van kinderen waar te maken. Vriend Patrick (Martens) zat al lang bij Dream4Kids en zo is Freek er ook ingerold. “Dit is mijn eerste club dag en het is super! Het is een prachtige locatie en we hebben er goed weer bij.”

Ook Charly Luske is door zijn geliefde, Tanja Jess, bij Dream4Kids terecht gekomen. Tanja is al vanaf het begin bezig met Dream4Kids en zij had als het ware de club dag bedacht. “In het begin was het allemaal nog erg klein, maar nu wordt het steeds groter”, aldus Charly. Hij heeft al een aantal jaren meegedaan met de club dag, maar sinds een jaar is hij ambassadeur van de stichting. “Ik zet mij er nu dan ook meer voor in dan andere jaren.”

De twee heren verzorgen een zang workshop. Kinderen die geïnteresseerd zijn in zang kunnen bij de twee terecht. “Ze willen heel graag, maar als ze dan moeten zingen zijn de kids toch wel erg verlegen. Toch hoor je er af en toe een hele goede stem tussen zitten.” Freek ziet het al helemaal zitten om ’s avonds een opvoering te doen, maar eerst moet er nog wel geoefend worden.

“We hebben drie groepjes van acht kinderen en zij treden ’s avonds gezamenlijk op.” De groepjes zingen allemaal een apart stukje van het nummer ‘What’s going on’ van Marvin Gaye. “Het moet vooral lollig en leuk zijn. Wij gaan geen strenge aanwijzingen geven, het gaat om het plezier.”

Plezier, dat hebben ze wel. Helaas kan Charly ’s avonds niet bij het optreden aanwezig zijn, hij heeft een optreden in Bloemendaal. Freek is er wel bij om de kinderen te begeleiden. “Ik ben er vooral om ze aan te moedigen en misschien zing ik vanaf de zijkant wel erg hard mee.” Toch blijft Freek erbij: “Ook al gaat er iets fout, dat maakt niet uit. Het gaat erom dat het ontspannen en leuk is voor de kinderen.”

Meer weten over de Stichting Dream4Kids? Kijk dan op www.dream4kids.nl

Jeske van de Staak | Jeske kiest

www.PuurTheater.nl | Marsha Brink

Tijdens de perspresentatie van Ja Zanna, Nee Zanna lieten wij Jeske van de Staak kiezen.

Studeren of werken?
“Dat is een verschrikkelijke vraag.” Jeske legt uit dat dit werk niet te doen is zonder te studeren. Tijdens haar studie aan het Fontys Conservatorium te Tilburg heeft ze zo veel geleerd. “Ik kies natuurlijk voor werken. In de periode van Grand Hotel (zes weken) heb ik bijna evenveel geleerd als tijdens mijn studie. De acteurs om mij heen, die al langer in het vak zitten, gaven mij tussendoor stiekem van die kleine tips, waar je zoveel aan hebt als je net van school komt.” Jeske is er achter gekomen dat je in de praktijk toch sneller leert dan op school, maar je wel een tecniek moet hebben voordat je begint met werken.

Reperteren of show spelen?
Jeske gaat direct voor het spelen van de show zelf. “Want het reperteren is vaak zo kort. In vier weken moet je alles gedaan krijgen. Het is zo’n stressvolle periode. Bij het spelen zelf is de stress er van af en kan je echt genieten”. Toch vindt ze het reperteren ook z’n charmes hebben.

Kleine of grote productie?
“Nu kies ik een kleine productie, maar dat kan ik alleen maar doen omdat ik nog geen ervaring heb met een grote productie.” Jeske geeft aan dat ze ooit wel een keer een grote productie wil meemaken, maar nu al de charmes van de kleine producties ziet. “De grote productie: ik weet het niet. Ik wil het heel graag ervaren, maar ik zou bang zijn dat als je 300 keer in het jaar hetzelfde speelt dat wellicht de glans er van af gaat. Maar als je twaalf keer speelt zorg je ook echt dat het iedere keer beter wordt”

Homo of hetero?
Heel stellig geeft Jeske antwoord: ” ik ben hetero en dat zal ook altijd zo blijven”. In Ja Zanna, Nee Zanna speelt Jeske Roberta, een lesbiene. “Roberta wordt ook echt niet verliefd op een jongen. Ze gaat echt volledig voor de girls. Dat heb ik in het normale leven dus andersom. Maar ik hou van lale mensen”.

Ja Zanna of nee Zanna?
“Ja Zanna! Ja! Ik zeg “ja” tegen alles. Ik vind het gewoon ja. Alles ja! Ik vind het echt heerlijk om te doen. Het is zo kleurrijk en gezellig. En ik hoop echt dat het van de voorstelling af gaat spatten.”

Jennifer van Brenk | Jennifer vertelt

Jennifer van Brenk

Na het voorproefje op de show Bernarda Alba vertelt Jennifer over het stuk, de repetities en haar rol.

Ook Jennifer is blij dat zij weer mag meespelen in een productie in het M-Lab. “Het is altijd wel een feestje om in het M-Lab te spelen. Het M-lab is bijzonder om dat het geen toeters en bellen zijn. Je hebt niks. Je hebt een lege ruimte, je pakt een paar keukenstoelen en dat is je decor. Je wordt heel erg terug geworpen op ‘wat heb ik te melden als acteur en als zanger’ en dat is heel fijn om te doen.” Jennifer heeft afgelopen jaren in veel grote producties gestaan. “Het is ook heerlijk om in grote decors te staan en verwend te worden, zoals bij Mary Poppins en Ciske de Rat. Maar dit is heel fijn om als contrast even te doen.”

Tijdens het voorproefje zagen we al dat de meiden allemaal in het zwart gekleed zijn. “Het decor wordt een lappendeken, met aarde en bruin tinten met Spaanse zand en terracotta kleuren. Verder wordt het heel simpel met een paar stoelen en een tafeltje en een wasbak.” Over de muziek is Jennifer nog enthousiaster. “De muziek wordt veel flamenco, mooie Spaanse muziek , schitterend meerstemmig.”

Vanaf eind maart zijn de repetities als begonnen, maar door vakanties en de andere bezigheden van de cast werd er tussen de bedrijven door gerepeteerd. Vanaf heden wordt er twee weken volle bak gestampt tot de eerste voorstelling.

“Ik ben heel erg onder de indruk van de collega’s. Het is een heel erg intens verhaal. Met alleen maar vrouwen het is heel bijzonder hoe dat dan gaat. We zijn meteen ook zussen dat is heel erg leuk.”

Jennifer speelt de oudste dochter van Bernarda, Angustias. “Ik ben de dochter uit haar eerste huwelijk. Bernarda is later hertrouwd met Antonio (gespeeld door John Vooijs). Dat was eerst mijn vader totdat hij op een andere manier naar mij ging kijken. Ik ben misbruikt door hem. Hij misbruikte mij en de jongste dienstmeid.” Door deze gebeurtenis is Angustias getraumatiseerd, maar haar leven gaat wel verder. “Nu ben ik 39 in het stuk, het wordt tijd dat ik toch maar eens ga trouwen en onder moeders vleugels vandaan moet.” In het dorp woont een 25-jarige soldaat, Pepe (ook gespeeld door John Vooijs). Pepe ziet het wel zitten om met Angustias te trouwen, aangezien zij rijk is door de erfenis van haar overleden vader. “Ik ben eigenlijk het slachtoffer. Ik laat het allemaal maar gebeuren. Terwijl ik zelf niet zo gelukkig ben met de situatie. Hij voelt niets voor mij en ik eigenlijk ook niets voor hem.”

Bernarda Alba gaat maar twee avonden spelen op beide avonden twee shows. “Dit is gewoon te gek om te doen. Mooi om een bijdrage te leveren aan het goede doel.”

Iedereen moet deze show gezien hebben. “Hele mooie cast, prachtige muziek en het is gepassioneerd. En dat mag gezien worden in het theater in deze crisistijd. Dus kom allemaal kijken!”