web analytics

Laatste recensies

Hoe zeven dansers en een lichtontwerp een prachtige ‘puzzle’ vormen

    ‘Goh’ ‘wauw’ ‘aaahh’. Kreten die gedurende de voorstelling door de zaal te horen waren van het publiek dat onder de indruk was van de voorstelling van Kataklò. Puzzle is een voorstelling die is ontstaan vanuit memorabele en herkenbare kataklò-choreografieën, ze zijn gecombineerd met nieuwe choreografieën die ontwikkeld zijn door de dansers zelf. Dit Meer...

Pauline en Paulette een muzikale praline | Laat de kan staan en pakt de gieter

Judas TheaterProducties heeft een ‘muzikale praline’ gemaakt… én wat voor eentje. Met getalenteerde mensen als Frank Van Laecke en Allard Blom, die de regie op zich namen, en Dirk Brossé die opnieuw prachtige muziek schreef voor dit theaterstuk, die door een vierkoppig orkest, onder leiding van Pol Vanfleteren, elke voorstelling live gebracht wordt. Een hartverwarmend Meer...

Het ijskristal van Snowakije: een fantastische reis.

Fantasie wordt werkelijkheid in de nieuwe kerstvoorstelling van Uitgezonderd Theater. Het ijskristal van Snowakije belooft een familievoorstelling te zijn voor kinderen vanaf 5 jaar, waarin alle winterhelden tot leven komen! Een belofte die de makers dan ook zeer serieus nemen. Het ijskristal van Snowakije neemt je mee langs een aantal bekende sprookjes en passeert zelfs Meer...

Sipke Jan Bousema als Houthakker in Sprookjesboom De Musical

2 mei 2010   Esther Derksen   No comments
Flyer

Op 1 mei 2010 maakte Sipke Jan Bousema zijn debuut als Willem de Houthakker in Sprookjesboom De Musical in Theater de Efteling. Na eerst een kijkje genomen te hebben bij de Sprookjesboom die vanaf 1 april 2010 in het Sprookjesbos te bewonderen is, mochten we Sipke Jan gaan bewonderen in Sprookjesboom De Musical.

02-05-2010
Door Anita in ‘t Veld

Het verhaal
Sprookjesboom de Musical vertelt het verhaal over de Sprookjesbosbewoners die een echt mens ontdekken in het Sprookjesbos… namelijk een houthakker. Ze zijn in rep en roer! Roodkapje vindt de houthakker aardig, Klein Duimpje wil net zo gi-ga-gantisch groot worden en Assepoester vindt het leuk, zo’n stoere man in het Sprookjesbos.Sipke Jan Bousema, voornamelijk bekend van zijn werk als presentator op de televisie, neemt tijdens de meivakantie van 1 mei tot en met 14 mei 2010 de rol op zich van Willem de Houthakker in Sprookjesboom De Musical. Met zijn enthousiasme weet hij de kinderen mee te nemen met zijn avontuur in het Sprookjesbos. Naast de andere Sprookjesbos-bewoners, gespeeld door Janneke Iking (Roodkapje en Heks), Amy Galatá (Assepoester en Geitje Benjamin), Thijs van Empel (Draak en Wolf), Niels van den Gaarden (Klein Duimpje en Langnek) en Mark Haayema (Ezel, Fakir en kabouter Ko) weet hij zich aardig staande te houden, al zet hij niet de stoere Houthakker neer, die je zou verwachten. Daarnaast zijn zijn zangkwaliteiten redelijk en een valse noot hier en daar valt niet te negeren.

De houthakker gelooft alleen niet in sprookjes. Heks en Wolf bedenken een heel gemeen plannetje en de chaos is compleet als de houthakker de Sprookjesboom wilt omhakken. Wie helpt de Sprookjesbos-bewoners om de Sprookjesboom te redden?

Desalniettemin blijft Sprookjesboom De Musical een leuke kindervoorstelling waar veel interactie met het publiek is, waardoor de kinderen goed in het verhaal worden betrokken en leuk mee kunnen doen met de liedjes die gezongen worden. Deze rol is voor Sipke Jan Bousema dan ook zeker weggelegd, aangezien de kinderen goed en leuk op hem reageren.

De Sprookjesboom zelf is niet in de voorstelling te bewonderen, maar sinds 1 april 2010 wel in levende lijve in het Sprookjesbos van de Efteling. De Sprookjesboom vertelt samen met Specht, Eekhoorn en Konijn een speciaal door jou gekozen avontuur van je favoriete Sprookjesbosbewoner.

Na de voorstelling kregen we ook nog de gelegenheid om een paar korte vragen stellen aan Sipke Jan.

Hoe ben je bij Sprookjesboom De Musical terechtgekomen?
Sipke Jan: De Efteling heeft me gevraagd voor de rol van de Houthakker en ik heb gelijk ja gezegd!

Was het een ambitie van je om in een musical te spelen?
Sipke Jan: Geen ambitie, maar het leek me wel altijd leuk om te doen. Als kind heb ik al toneel gespeeld. Deze voorstelling is een combinatie van alles.

Kan je het verschil aangeven tussen de spanning voor deze voorstelling en voor tv?
Sipke Jan: Het is een ander soort spanning. Dit is een combinatie van alles, dansen, zingen, timing en dat geeft een verschil in concentratie.

Lazen jouw ouders vroeger ook sprookjes voor?
Sipke Jan: Ja, dat deden ze. Mijn vader is leraar op de pedagogische academie ( pabo ) en toen ik vertelde dat ik een rol in Sprookjesboom De Musical ging spelen, vertelde hij het verhaal over de oorsprong van sprookes en ik vond het erg leuk om te horen dat hij dat allemaal wist.

Wat is je favoriete sprookje?
Sipke Jan: Ik vind het verhaal van Ezeltje Strekje erg leuk, maar eigenlijk zijn er zoveel leuk! Als kind vond ik altijd het sprookje van de Wolf en de Zeven Geitjes erg leuk.

Sprookjesboom De Musical is te zien in Theater de Efteling tot en met eind mei 2010.

Voor meer info over de musical en de speeldata klik hier.

Voor onze foto’s kunt u kijken in het fotoalbum, een videoimpressie vindt u in het videoalbum.
Binnenkort mag PuurTheater kaartjes weggeven voor één van de shows van de Sprookjesboom. Houd de site dus goed in de gaten!

Lees verder

Belastingdienst, leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker! (Mijn reet!!!!)

25 april 2010   Esther Derksen   No comments
Bente

Ik ben sinds kort “ Zelfstandig” ondernemer. Klinkt heel interessant, al zeg ik het zelf.

Als ik ergens een optreden doe, of ik geef een workshop, vragen de opdrachtgevers: “ En hoe doen we dat dan, gaat alles via je management?” Dan zeg: “ Nee hoor, ik stuur je wel een factuur”.

Is leuk om te zeggen en om te doen, je bepaald zelf wat je wil verdienen en (ook heel belangrijk) je mag al je bonnetjes bewaren en de BTW weer terug vragen…Is dus: Shop till you drop en dan weer bijna de helft terug krijgen, JEUHHHHH!

Maar dan is er nog zoiets gezelligs als de belastingdienst. De mannen van de blauwe enveloppen…
Ik dacht: Ach leuk, zelf alles regelen, erg fijn voor al die losse opdrachten die ik nu kan doen.
Ik zing een liedje, stuur de factuur, in het geld en dan klaar, simpel toch?
Nou…das dus nie waar!

Er komt toch wel een hoop bij kijken en zoveel dingen waar je rekening mee moet houden, My God, ik voel me echt zo’n zeekoe na mijn eerste aangifte:

Loonbelasting, Loonbelasting, Loonbelasting….ok en dat is……nnnnnnniet het zelfde als inkomstenbelasting? Maar wat is dan de Btw en dan hebben we nog: directe/indirecte belasting, omzetbelasting, overdrachtsbelasting, belastingsheffing en milieu belasting!

Even tussen twee haakjes: wat hou ik nog over van mijn zuur verdiende centjes….?!?!

Vol goede moed, begin ik aan mijn “ boekhouding”, nou ja het lijkt bij mij meer op een poëziealbum! Met allerlei verschillende kleurtjes om alles uit elkaar te houden, een hoop knip en plak werk, in het kort gezegd een BENDE!

Gelukkig heb ik iemand gevonden, heel chique gezegd: Mijn accountant, die alles voor mij invult en uitzoekt. Uiteraard doet ze dat niet voor niks, dus ontving ik vorige week haar factuur voor het verrichtte werk…Ik schrok mij een hoedje, zo veel?!?!

In haar mail bij de factuur stond, zag ik later: “ Je schrikt misschien van het bedrag, maar je had er zo’n onoverzichtelijke puinhoop van gemaakt, dat het me uren heeft gekost om het uit te zoeken!”

Tjonge, jonge, leuk hoor zelfstandig zijn, oh ik ben zo zelfstandig…Maar goed, al doende leert men. ( hoop ik!)

Maar even voor de goede orde: Belastingdienst en niet leuk en al helemaal niet makkelijk!

Liefs,

Bente

Lees verder

Mary Poppins (de musical) is tamelijk voortreffelijk!

13 april 2010   Esther Derksen   No comments
Mary bekend

Afgelopen zondag 11 april was het dan eindelijk zo ver. Na een jaar lang op zoek geweest te zijn naar de Nederlandse Mary Poppins mocht Noortje Herlaar eindelijk laten zien dat het Nederlandse publiek gekozen heeft voor de perfecte Mary Poppins.

Door Esther Derksen
13-04-2010

Het Fortis Circus Theater mocht zijn rode loper weer uitrollen, bekend en onbekend Nederland kwam naar Scheveningen om te zien of Mary Poppins zo MAGISCH is als geroepen werd door stage entertainment. En dat was het. Het decor, de pruiken, de kostuums, de acteurs alles aan deze musical is magisch. Noortje is als Mary perfect. Ze straalt, met haar bewegingen maakt ze zichzelf nog mysterieuzer uit als dat Mary Poppins al is. Vocaal is Herlaar enorm sterk, tappend weet ze ook te bekoren en de liefde voor de kinderen is tot achter in de zaal voelbaar. Boven op dit alles beschikt ze over de juiste dosis humor en is de interactie met haar tegenspeler William Spaaij grandioos.

William Spaaij speelt de andere hoofdrol in deze musical. Hij speelt Bert, de schoorsteenveger die stiekem toch wel een beetje verliefd is op Mary Poppins. William Spaaij laat in deze rol andermaal zien dat hij vorig jaar terecht de award voor beste mannelijk hoofdrol heeft gewonnen. Vocaal is hij sterker dan ooit. Tappend is hij magistraal. Hij tapt alsof het niets is, niet alleen rechtop op het podium maar ook op zevenmeter hoogte onderste boven. De o zo moeilijke capriolen die Spaaij uithaalt lijken op het ook zo gemakkelijk maar niets is minder waar. Hij heeft het zichzelf zo eigen weten te maken dat hij het publiek in de zaal op het puntje van haar stoel weet te krijgen. Spaaij weet een Bert neer te zetten die hij moet neerzetten. Zodra je Bert ziet moet je verliefd op hem worden en dat word je!

Maike Boerdam, die onlangs nog een cd uitbracht waarbij ze ons niet wist te bekoren is een warme Winifred Banks. Een moeder uit de betere kringen, die duidelijk anders is en echt van haar kinderen houdt. Boerdam heeft een warme stem, is vocaal ijzersterk in deze rol en staat als een ware moeder en echtgenote op het toneel. als Winifred Banks weet ze het publiek te ontroeren. Vooral tijdens het nummer ‘’ Being Mirs Banks’’ weet zij de emotie over te brengen op het publiek en is het dan ook doodstil in de zaal.

Hugo Haenen is George Banks. De vader van het gezin, die altijd druk bezig is met zijn werk en daardoor weinig tijd over houdt voor het gezinsleven. Haenen is perfect in deze rol. Het gekke, het strenge, hij weet alles tip top uit te voeren. Aan de ene kant creëert hij een sfeer waarin je weinig met George Banks op hebt, het volgende moment heb je met hem te doen. Hij is getekend voor het leven door zijn Nanny Juf Andrew.

Marjolijn Touw heeft de eer om de andere Nanny te mogen spelen in Mary Poppins. Zij is Juf Andrew, alles wat Mary heeft heeft Juf Andrew niet. Ze is gemeen, lomp, streng en heeft vooral geen oog voor dat wat echt belangrijk is. Touw weet dit voortreffelijk neer te zetten. Vanaf begin aan heb je een hekel aan haar personage en kan je niet wachten totdat Mary Poppins terug is.
Jonathan Been en Mevrouw Bril, gespeeld door Steve Beirnaert en Yvonne Valkenburg, zorgen voor de komische noot in deze musical. Ze zijn beiden werkelijk grappig. Spelen goed mee, vallen op in het Ensemble en mogen zeker genoemd worden.

De vertalingen komen van Martine Bijl. De show is niet letterlijk vertaald maar vertaald op die manier dat het grappige ook in het Nederlands naar voren komt. Bijl heeft gekozen voor een gedurfde vertaling waarbij ze zelfs het woord ‘’supercalifragillisticexpialidocious’’ heeft vertaald naar supercalifragillisticexpialidastisch. Zij heeft dit zo subliem gedaan dat dit nauwelijks nog opvalt.

Het decor is aangepast aan de voorstelling in het Scheveningen Theater. Hierdoor is het magische van de voorstelling voor een deel verdwenen. Wel zijn de projecties aangepast wat de show zeer zeker ten goede komt. De magie die het decor nu mist moet worden opgevuld door Herlaar en Spaaij, dit gaat hen gelukkig goed af.

Mary Poppins is de musical van het jaar, eentje die zeer zeker gezien moet worden. Mary Poppins vertelt een verhaal over een gezin dat bijna geen aandacht meer heeft voor elkaar en waar alles fout gaat totdat Mary Poppins langs komt. Als Mary dan weer weg gaat gaat het pas echt goed mis. Mary Poppins is een verhaal met een prachtige diepere betekenis. Na de show ga je niet alleen vrolijk en fluitend naar huis, de show geeft zo’n warm gevoel mee, dat dit gevoel nog wel even aanblijft.

Lees verder

Dichtbij Broadway | Niet zo heel dichtbij

26 maart 2010   Esther Derksen   No comments
Maike Boerdam Booklet 2

Maike Boerdam, afkomstig uit een klein dorpje in Zeeland, speelde op 23 jarige leeftijd al de hoofdrol in de musical Assepoester te Antwerpen. Haar carrière vervolgde zich daarna onder andere in Duitsland en vanaf april zal zij te zien zijn in de Nederlandse versie van Mary Poppins waar zij de rol van Winifred Banks voor haar rekening zal nemen.

Zo’n internationale carrière moet er toe geleid hebben dat ze wil weten hoe het op Broadway is. Enige tijd geleden bracht zij de cd Dichtbij Broadway uit. PuurTheater heeft deze cd mogen beluisteren.

Het eerste wat ons opvalt als we de cd in handen hebben zijn de vele duetten die op de cd staan. Bekende namen van Freek Bartels, Simone Kleinsma, Henk Poort en Tony Neef komen voorbij. Nu zijn veel musicalnummers een duet, maar een echt soloalbum kun je het hierdoor wellicht niet meer noemen.

De cd belooft heel veel, dichtbij Broadway doet denken aan hoogstaand niveau, de cd staat vol prachtige nummers, die iedere musicalliefhebber kent, nummers die niet het makkelijkst zijn om te zingen.

Boerdam begint met het nummer Maanlicht uit Cats. Een nummer dat alleen in Nederland al vele malen vertolkt is. Hierdoor is het wellicht een extra uitdagen. Helaas hebben wij dit ‘’dichter bij Broadway’’ gehoord dan dat Boerdam het weet neer te zetten.
Verder luisterend naar de cd valt het op dat ze alles met haar kopstem zingt. Dit is niet onplezierig om naar te luisteren, maar biedt wel weinig variatie waardoor het eentonig wordt.

De duetten die op de cd staan, zijn van zeer hoog niveau. In feite komen deze, met name het Duet met Freek ( Tonight ) en Simone Kleinsma (I Know Him So Well), dichtbij het niveau op Broadway. Of dit komt door Boerdam of de partners mag in het midden gelaten worden.

Dichtbij Broadway is een prima cd om op de achtergrond aan te hebben staan tijdens een middagje studeren, een goed gesprek of het lezen van een boek. Het niveau van Broadway haalt het helaas bij lange na niet. Vele artiesten die de nummers eerder zongen zaten daar dichterbij ook is het om dichtbij Broadway te zijn te eentonig gezongen met weinig durf. Ook de keuze van de nummers draagt bij aan de eentonigheid.

Lees verder

Swingen met Dancing in the Streets!

24 maart 2010   Esther Derksen   No comments
Dancing in the streets

Op 23 maart 2010 vond de première plaats van Dancing in the Streets in het Nieuwe Luxor Theater te Rotterdam. Dancing in the Streets stond drie jaar lang voor uitverkochte zalen op het Londonse West End. Als onderdeel van de tournee door Engeland is deze productie nu exclusief te zien in Rotterdam.

24-03-2010
Door Anita in ‘t Veld

De show van Dancing in the Streets, die door het Nieuwe Luxor Theater in samen-werking met SOLD OUT Touring & Flying Music wordt gepresenteerd, wordt geopend met het nummer ‘Reach out, I’ll be here’ van The Four Tops. En met dit nummer wordt de toon gezet voor een swingende avond!

Gedurende de voorstelling komen de beste nummers van 50 jaar van het Detroitse platenlabelvoorbij, met hits van onder andere The Supremes, Stevie Wonder, Marvin Gaye, Smokey Robinson, Lionel Richie, The Four Tops en Martha & The Vandellas.

Stilzitten is bijna onmogelijk bij de nummers zoals onder andere ‘Baby Love’, ‘You can’t hurry love’, en ‘Ain’t No Mountain High Enough’, maar naast deze swingende nummers komen ook mooie, langzame nummers voorbij, zoals onder andere ‘My Girl’, ‘Endless Love’ en ‘I’m Gonna Make You Love Me’.

Er is tijdens de voorstelling veel interactie met het publiek en het publiek wordt naast de swingende en mooie nummers getrakteerd op veel verschillende en mooie kostuums. De 14 zangers/zangeressen/dansers zijn allen topzangers en zangeressen en de 8 bandleden zorgen voor goede muzikale begeleiding, al stond het geluid af en toe wel erg hard.

Kortom, het is een leuke en swingende voorstelling om naar toe te gaan. Heb je dus zin in een swingend avondje uit, wees er snel bij, want Dancing in the Streets is alleen deze week tot en met zaterdag 27 maart 2010 nog te zien in het Nieuwe Luxor Theater te Rotterdam.

Lees verder

Sprookjesboom

20 maart 2010   Esther Derksen   No comments
logo sprookjesboom

We wanen ons in het sprookjesbos, een mooi opgezet decor met hier en daar een getekende paddenstoel. Al meteen komen de sprookjesfiguren op het podium, ze horen een vreemd geluid in het bos is dit de reus? Heel het bos op zijn kop, want er is een monster ontdekt. Al snel ontdekken ze dat het een mens is, en wel een grote houthakker.kleinduimpje wil net zo gi-ga-gantische groot worden als de houthakker en hij gaat op onderzoek uit, wat dat mens allemaal eet en drinkt zodat hij net zogroot wordt als de houthakker.

Bij het volgen van de houthakker ontdekken ze dat de houthakker een drankje krijgt van de heks die samen met de boze wolf een gemeen plannetje hebben gemaakt om de sprookjesboom om te hakken. Ook de leuke lieve Ezel die ook heel graag een echte houthakker zou willen zijn
drinkt van het drankje. De twee worden betoverd, en gaan op pad om op zoek te gaan naar de grote boom om deze om te hakken.
Samen beleven de sprookjesfiguren dan één groot avontuur.

Veel bekende liedjes uit de televisieserie worden ter gehore gebracht. Ook het publiek wordt mee gesleurd met de sprookjesbosbewoners. De kinderen moeten stampen bij het stampliedje en het houthakkerslied HAKKEN, Klinkt door heel het gebouw heen. Zelf moest ik wel wennen aan dat de poppen bespeeld werden door mensen, je moest je goed focussen op de poppen zelf. De sprookjesfiguren werden leuk neer gezet door de poppenspelers. Met veel humor en lol. Vooral de interacties met het publiek is erg leuk voor de kinderen.

Houthakker = John ter Riet
John deed het erg leuk, zijn stem was mooi om naar te luisteren en hij zag er ook echt uit zoals je je een houthakker zou voorstellen.

Roodkapje en Heks = Janneke Iking
Janneke mocht de lieve Roodkapje en de vervelende heks spelen. Vooral de heks wist zij erg goed neer te zetten.

Assepoester en geitje Benjamin = Amy Galatá
Amy zette de verliefde Assepoester leuk neer, alleen paste ze niet echt in verhaaltje thuis ze was meteen te netjes voor het geheel.

Draak en Wolf = Thijs van Empel
Thijs was erg leuk hij bleef ook als “mens” in zijn rol.. leuk om te zien.
De draak.. die niet zo drakerig was en de grote boze wolf. waren echt gemeen.

Klein Duimpje en Langnek = Niels van der Gaarden
Niels mocht met Langnek en Klein Duimpje spelen, omdat klein Duimpje natuurlijk erg klein was viel hij meteen op.
Hij heeft een mooie vriendelijke stem.

Ezel, Fakir en kabouter Ko = Bo van Vliet
Bo was fantastisch, vooral als domme ezel. Zijn eigen gezicht, speelde ook zelfs mee.

Over de spelers en de sprookjes figuren, je hebt totaal niet door dat er maar 5 sprookjes spelers waren. Ze hadden ieder een eigen stemgeluid.Jammer was alleen dat de figuren geen benen hadden, een minpunt vind ik de sprookjesboom zelf, die zie je namelijk niet en dat is erg jammer.Verder is het een aanrader voor gezinnen met kinderen tussen de 3 en 8 jaar oud en die bekend zijn met het tv programma de Sprookjesboom.

Door Joyce Verhoffstadt

Lees verder

Jeroen Phaff zet samen met het Juliet Quartet een mooie voorstelling neer

14 maart 2010   Esther Derksen   No comments
Lieve Julia

Vrijdag 12 maart 2010 vond de première van de voorstelling ‘Lieve Julia’ (productie van Van Engelenburg Theaterproducties) met Jeroen Phaff en het Juliet Quartet plaats in het Theater Aan de Slinger te Houten.

Door Anita in ‘t Veld
14-03-2010

‘So there was this professor in Verona who answered letters addressed to Juliet…’Dit gegeven inspireerde de wereldberoemde singer-songwriter Elvis Costello om samen met het klassieke Brodsky Quartet zelf brieven te schrijven, vanuit een andere invalshoek. Met ‘The Juliet Letters’ als titel werd de basis gelegd voor de vele soorten brieven die men kan schrijven: liefdesbrieven, smeekbede, kettingbrieven, afscheidsbrieven, zelfmoordbrieven etcetera.

Twintig prachtige, muzikale brieven zijn het resultaat.

‘Lieve Julia’ is een muziektheatervoorstelling waarin Jeroen Phaff (bariton) samen met het Juliet Quartet het orkest vormen dat The Juliet Letters van Elvis Costello op een eigen, treffende manier neerzet. De samenstelling is tot stand gekomen doordat Jeroen Phaff eerder al gegrepen was door de prachtige muziek van Elvis Costello. Hij wilde hier iets mee gaan doen. Op een bepaald moment ontmoette hij violiste Sanne Hamel, die met hetzelfde idee rondliep. Sanne stelde het kwartet samen met violistes Mirjam Wijzenbeek (eerste viool), Rani Kumar (alt viool) en celliste Sarah Wijzenbeek. Heel toepasselijk kreeg dat de naam Juliet Quartet. De regie en vormgeving van ‘Lieve Julia’ was in handen van Jos Groenier en de vertaling door Toine Paauwe.

Jeroen Phaff zet tijdens de voorstelling ‘Lieve Julia’ een man op leeftijd neer, dat zich bevindt in een crisis, zijn vrouw heeft hem verlaten, waarschijnlijk met hun kind. Hij scheldt op haar, maakt haar uit voor alles wat mooi en lelijk is, maar onder de verbetenheid van zijn scheldwoorden, is duidelijk de onvrede over zijn eigen aandeel in deze mislukking voelbaar. Hij gaat aan de hand van de brieven bij zichzelf na hoe hij met zijn vorige geliefden omging.

Het Juliet Quartet zorgt niet alleen voor de mooie en goede muzikale begeleiding maar maakt samen met Jeroen ook echt deel uit van de gehele voorstelling die ze neerzetten in een eenvoudige setting, in een klein knus theater, wat ook past bij een voorstelling als ‘Lieve Julia’. Het Juliet Quartet beweegt zich over het podium en om Jeroen Phaff heen, zodat je geboeid blijft kijken.

Zonder enige kennis van de voorstelling is het wel soms wat lastig te begrijpen waar het precies over gaat, doordat het losse brieven zijn en niet een samenhangend geheel. Hierdoor kan de aandacht af en toe wat afglijden. Maar daarnaast wordt je weer gepakt door de dramatische, gevoelige nummers en de iets wat vrolijkere nummers, die allen door Jeroen Phaff met veel gevoel en emotie worden neergezet. Jeroen is zeker de juiste persoon om deze zang ter gehore te brengen. De samenwerking en chemie tussen Jeroen Phaff en het Juliet Quartet komt in de voorstelling ook zeker goed tot zijn recht.

Na de voorstelling ‘Lieve Julia’ in het Theater Aan de Slinger hebben wij ook nog kort kunnen spreken met Jeroen Phaff en zijn vrouw Marleen van der Loo.

Jeroen Phaff

Hoe vond je het gaan vanavond?
Jeroen: ‘Heel goed, we waren allemaal super geconcentreerd en ontspannen en tevens ook heel samen’.

Hoe is het om als acteur/zanger in zo’n voorstelling te staan?
Jeroen: ‘Te gek en tegelijkertijd dood eng. Al ben je in deze voorstelling geen acteur, maar zanger. Het stuk gaat me echt aan het hart, ben ook echt een Elvis Costello fan. Het is zware klassieke muziek met popsongs in één, een cross-over zogenoemd.’

Sta je liever in een voorstelling als ‘Lieve Julia’ of liever in een musical?
Jeroen: ‘Lieve Julia’ is meer persoonlijker, kwetsbaarder en in musical zitten weer alle facetten zoals zang, acteren en dans’. Ik vind het allebei leuk om te doen.

Marleen van der Loo

Hoe vond je de voorstelling?
Marleen: ‘Heel gaaf, ik heb het hele proces ook meegemaakt, dus eigenlijk ben ik niet heel erg objectief. Maar het is heel moeilijk materiaal, geen geheel, maar toch is er een rode draad, waardoor je meegetrokken wordt. Jeroen doet de zang ook geheel alleen en vertelt zijn eigen verhaal, net zoals de vier strijkers, die zijn als het ware ook 4 solisten met een eigen verhaal.

In het origineel van Elvis Costello, doet hij de zang op een stoel en de muziek is ook wel aanwezig op het podium, maar meer op de achtergrond. En in deze voorstelling is het echt samen. Jeroen past ook 5 verschillende zangtechnieken toe in de voorstelling, wat ook erg knap is. Hij wordt daardoor ook vocaal uitgedaagd en heeft er ook iets persoonlijks aan toegevoegd, wat zeker geen afbreuk doet aan het origineel’.

Met deze korte reacties sloten we de première van ‘Lieve Julia’ in Houten met een voldaan gevoel af.

‘Lieve Julia’, is in maart en april 2010 nog te zien in verschillende theaters. Klik hier voor de speellijst.

Lees verder

Dusty Springfield | bijna een relatie

10 maart 2010   Esther Derksen   No comments
Dusty

Op dinsdag 9 maart ging in de Leidsche Shouwburg concert for Dusty Springfield- You don’t have to say you love me in première. Eén nacht uit het leven van Dusty Springfield.

Als de lichten in het theater uit gaan zien we op het podium een hotelkamer, de Presidential suite in een hotel in Amsterdam zo blijkt later. Na een korte intro komt Vicki Wickham ( Janke Dekker ) vriendin en producent van Dusty Springfield aan in het hotel. Meteen doet zij haar beklag, is dit een Presidential suite?

Dekker speelt en zingt sterk. Haar monologen, waarin zij een telefoongesprek voert met haar vriendin intrigeren, roepen vragen op, maar ook begrip. Je voelt werkelijk met haar mee, wanneer haar vriendin jaloers is en begrijpt waarom zij uiteindelijk zegt dat ze even geen contact wilt, maar toch contact probeert te zoeken.
Dusty zegt dat het niet makkelijk is en vraagt haar of zij een relatie heeft. Het antwoord van Vicki: ‘’ als het makkelijk was, dan was het geen relatie.’’ Een reactie die perfect het personage Vicki weergeeft.
Ook vocaal is Dekker in topvorm. Wanneer zij ‘’Underscore’’ zingt, vrij aan het begin van de voorstelling weet zij al direct voor kippenvel te zorgen.

De voorstelling draait niet om het leven van Dusty Springfield (Mary O’Brien) (Audrey Bolder), het belicht maar één nacht uit het leven van Dusty. Eén van de nachten, vlak nadat bij haar borstkanker is geconstateerd. Zij pakt het vliegtuig naar Amsterdam. Omdat dat, naar eigen zeggen, de enige plaats is waar zij ooit gelukkig was. Echte vrienden heeft zij niet. En met haar familie heeft ze ook al weinig. Daarom heeft zij haar manager Vicki gedwongen te komen.
De tekst in deze voorstelling is Nederlands gesproken, de liedjes zijn in het Engels hierdoor lijkt het soms alsof er zomaar een liedje tussen wordt geworpen omdat het tijd is voor een liedje.

Bolder is wisselend in deze voorstelling. Haar Engelse uitspraak is op het randje van irritant. Het klinkt te Nederlands waardoor een deel van de geloofwaardigheid verdwijnt. Wel weet zij Dusty neer te zetten als een vrouw die niet meer weet wat ze wilt, die altijd ongelukkig is geweest en nooit haar eigen leven heeft mogen leven, maar is geleefd door alles en iedereen om haar heen. Op de momenten dat Dusty sterk moet zijn, zet zij duidelijk een hele sterke vrouw neer. Bolder speelt sterk, maar moet aan haar Engelse uitspraak nog het één en ander bijschaven.
Deze voorstelling wordt gespeeld door drie spelers, zo komt ook de broer Tom Springfield (Dion O’Brien) (Casper Gimbrère) in beeld. Hij is gebeld door Vicki omdat Dusty hem zelf niet op de hoogte heeft gesteld van haar ziekte. Hij komt direct naar Amsterdam toe en al snel wordt er meer duidelijk over het leven van de Springfields. Waarom Dusty nummers heeft gezongen als ‘’ Son of a Preacherman’’. Teksten die niet zomaar zijn ontstaan, maar door wat in het verleden in het gezin heeft plaatsgevonden.

Gimbrère speelt Tom en is de enige man in de voorstelling. Zowel zijn zang, spel en voorkomen zijn niet opvallend. Hij speelt zijn rol zonder fouten maar van hoogstaand niveau is het zeker ook niet. De rol mag hij zich nog iets meer eigen maken, misschien weet hij dan wel te imponeren.

Het verhaal op zich heeft plotselinge wendingen, kan van droevig naar hilarisch gaan en andersom. Sterk aan dit stuk is dat er is gekozen voor één nacht uit het leven van Dusty. Hierdoor wordt het zeker niet langdradig en blijft het publiek geprikkeld tot aan de laatste slotscene. De scene met I Just don´t know what to do with myself is waarschijnlijk de sterkste. Alle drie de spelers komen goed uit de verf en het geheel weet te ontroeren. Dat het verhaal daarna nog verder gaat is bijna jammer.

De kleding en het decor passen perfect bij de tijd van Dusty Springfield. Te hoge, strakke spijkerbroeken, strakke slips, grote brillen, alles wat je in de jaren zestig veel zag.

Dusty Springfield- You don’t have to say you love me, is geen standaard musical. Plotselingen wendingen, geen pauze, het verhaal van maar één nacht, alles is anders. Als je van Dusty Springfield en de jaren 60 houdt, heb je zeker te weten een leuke avond of middag uit!
Dusty Springfield- You don’t have to say you love me is nog tot en 29 mei te zien inverschillende theaters in Nederland.

Voor meer informatie, een speellijst en kaartverkoop klik hier

Lees verder
Pagina 215 van 216« Eerste...102030...212213214215216

  • Sta al je liefde af uit de M-Lab musical Ja Zanna, nee Zanna

  • Prijsvraag

    • Assepoester

      5 jaar PuurTheater | Prijsvraag 2 Assepoester

      Assepoester is alweer het zesde sprookje dat Van Hoorne Theaterproducties produceert. Sita speelt Assepoester, het meisje dat als dienstmeid moet werken voor haar moeder en haar, in dit geval, stiefzus en stiefbroer. Ron Link is de verwende prins die alles heeft, behalve een vriendin. Assepoester

  • Laatste Interview

    • Roy Julen

      Roy Julen | ‘Je krijgt een soort familie gevoel’

      Roy Julen, de man die ooit zelf in ‘Fame’ danste, de choreografieën verzorgde van ‘Flash dance’ maar bij het grote publiek bekend als hoofdchoreograaf van so you think you can dance. Wij spraken hem bij de pers presentatie van de nieuwe theatertour van so you

  • laatste PERSPRESENTATIE